O inxenio de Blas, o desnudo de Pataki e as reaccións do PP

Estes días como poderéderes ver non estou moi prolífico en artigos. É por mor das vindeiras eleccións municipais, xa estamos en precampaña e practicamente non teño tempo para nada. Hoxe tampouco vos vou a escribir nada da miña colleita. Só vós quero invitar a que visitedes un blog dun compañeiro do PSdeG-PSOE, e á vez gran amigo (aínda que pareza raro). A dirección é http://blasgarcia.wordpress.com/.

Trátase dun desternillante artigo que as peores “virtudes” da dereita española. De recomendada lectura. Entrade e xulgade por vós mesmos/as.

O dereito a vivir dignamente e o dereito a morrer dignamente.

Hoxe morreu Inmaculada Echevarría, morreu porque ela o desexaba. Levaba 27 anos desexando que chegara este intre.Inmaculada padecía unha distrofia muscular progresiva que a deixou tetrapléxica, conservaba a vida artificialmente (se a eso se lle podía chamar vida) porque estaba conectada a unha unidade de ventilación mecánica.

Este foi un tema que provocou moita controversia nos últimos días como xa o fixera no seu día o caso de Ramón Sampedro. Neste tema, coma noutros moitos onde se fala sobre decisións individuais das persoas sempre se mistura unha certa moralina procedente dos principios relixiosos dalgúns.

Con este tipo de decisións ninguén está reivindicando que cando unha persoa se atope postrda nunha cama de por vida padecendo unha enfermidade irreversible a haxa que desconectar das máquinas. Aquí estamos a falar, sinxelamente, de que cando unha persoa se atope nun caso coma este poda decidir por sí mesma que é o que quere facer. Eu respecto, e moitísimo, aqueles que queiran conservar a vida, dende logo que é moi valente pola súa parte. Pero non é menos valente aquel que decide non seguir vivindo porque a súa existencia carece de sentido.

Deixémonos de crernos con poder de decisións sobre os demais e loitemos por ter a capacidade de decidir por nós mesmos e que non sexan outros os que decidan.

Eu entendo que haxa xente que lle dean reparo este tipo de decisións por estar impregnados da cultura que irradia a Igrexa, pero que eles non entendan a nós, os que non temos a "sorte" de crer nun máis alá, nin nun máis acá, nin nun Deus o que lle pertence a nosa vida...

Un gran día para as mulleres...e para os homes

Hoxe aprobouse no Congreso dos deputados a Lei Orgánica para a Igualdade Efectiva de Mulleres e Homes, donde foi respaldada por todos os grupos políticos (192 votos a favor), excepto o PP que se abstuvo (119 votos). Unha vez máis the Partido Popular is different.

Foi Zapatero quen defendeu a Lei e afirmou que con ela se transformará para ben, radicalmente e para sempre a sociedade. Eu non sei se a transformafá ou será un paso máis, pero dende logo é unha Lei moi importante que axudará a facer xusticia ás mulleres. Dende logo, dende hoxe España será un pouco máis xusta con esa metade da poboación que día a día sofre discriminación pola súa condición de mulleres.

Acebes, facendo gala do seu talante calificou esta Lei como absurda e excluínte, xa vedes, todo un cabaleiro...

Un Luxo par aos oídos,Eduardo Madina en Ourense

O pasado día 8 de marzo, día da muller traballadora, tivemos o enorme pracer de escoitar no "Foro La Región" de Ourense a voz do deputado socialista Eduardo Madina.
A verdade é que nunca escoitara a Edu Madina, pero xa me falaran moito e moi ben del, sobretodo Laura Seara e Lalo G. Rosales. Foi todo un luxo poder escoitar as súas verbas tranquilas, esperanzadoras e tranquilizadoras. Fixo un percorrido, dende o punto de vista social, político e antropolóxico, da sociedade vasca e do panorama actual que se vive tanto en Euskadi como en España. Defendeu que a orixe do "conflicto vasco" xurde como un choque de identidades entre os que defenden a concepción romántica e mitolóxica do nacionalismo e os que defenden dende a ilustración o Estado de Dereito. Ante este conflicto Madina fixo un chamamento á razón fronte ó corazón para defender os ideais. Unha razón que invite o diálogo, e é que Edu invita o diálogo. Vendo o panorama actual no que o PP está a crispar todos e cada un dos días do ano, a veces a algún como a min entranos a dúbida de que é o que quere o PP, se quere a paz ou lle compensan máis outras cousas para sacra rendibilidade política. Pero para Eduardo Madina, non hai lugar á dúbida defende sen titubeos que o PP busca a paz. Dinos que non lle cabe a menor dúbida, que teñen traballado moito por ela e tamén sofrido, pero o problema é que non se fían de quen a xestiona.
É esperanzador ver a unha persoa que viviu nas súas carnes a violencia de ETA (padeceu un atentado que lle costou unha perna e case a súa vida)e que aposta pola vía do diálogo fronte a sin razón dalgúns que van ó fácil: a dicir que eles non se moven da súa postura que se movan os outros. Quedeime cunha frase de Madina que é certa como a vida mesma: Nun proceso de paz o último paso pasa sempre, ineludiblemente, pola vía do diálogo. Esto está escrito en todos os manuais de resolución de conflictos, e quen non sexa capaz de ver esta realidade é que non é capaz de resolver o conflicto.
Dende este pequeno rincón, coa miña maior modestia querolle facer unha pequena homenaxe a este home tan grande (non só en altura). Edu dende aquí transmitirche todos os meus respectos e amiña admiración. Unha aperta

Chema Madoz. Un fotógrafo que pinta ideas.

Creo que sabedes que son un namorado da fotografía. teño publicado algúns libros e nalgunhas revistas. Tamén tiven a honra de expoñer tres veces. Pero a parte de disfrutar ó facer as miñas fotos, disfruto moito máis obsevando a obra dos grandes da fotografía. Hoxe quero invitarvos a que disfrutedes cunha das obras do fotógrafo máis inxenioso que temos no noso país. Chema Madoz, xulgade por vós mesmos na súa web ou en Photobolsillo.

Arto Tuncboyaciyan e Armenian Navy Band

Con esta entrada só vos quero convidar a que escoitedes algo de música. Hoxe que moita xente busca o purísmo eu reivindico esa música máis complexa.
Descubrín hai anos a Arto Tuncboyaciyan e a Armenian Navy Band, músicos armenios que intentan mistura todo aquelo que os rodea, esas músicas asiáticas e europeas coas que medraron. Outro tipo de música que seguro nunca escoitaredes nos 40 Principales

Canto peor...mellor

Este é o lema do Partido Popular dos días de hoxe: Canto peor...mellor. Canto peor vaia a política, para eles moito mellor.

Estamos a atravesar un dos mellores ciclos económicos da historia, o paro está a sofrer un gran recorte chegando a aproximarse a media europea, estase a por en marcha o cuarto piar do estado de benestar (Lei de Dependencia), estamos a ser un dos países claves nas relacións europeas, co mediterráneo e con latinoamérica, estamos a xulgar ós asasinos do 11-M, estamos a ampliar a gratuidade dos libros de texto, estamos a por en marcha máis leis que ningún outro goberno, pero nada desto se ve, nin se escoita.... Ó PP non lle interesa que se vexa nin se escoite.

Agora que a súa (e a de El Mundo) teoría conspirativa sobre o 11-M xa se caiu e se esta a levar a cabo o proceso contra os terroristas islámicos, o PP está a crispar cada día máis a vida política co tema de De Juana para que outros temas pasen inadvertidos.

Os señores do PP excarcelaron a 62 presos por redencións extraordinarias, algúns deles por facer cursos de punto de cruz. Estes mesmos señores achegaron a 42 presos ó País Vasco mentres o secuestro de Ortega Lara, pero todo esto parece que ninguén o quere ver nin escoitar, e está ahí, é certo. ¿Como se pode ir a unha manifestación para condenar a política antiterrorista do PSOE cando é a mesma que a do PP?

Parece que hai xente a quen lle interesa que a paz non se produza, porque senón non hai outra explicación.

Estes días Zaplana encárgase de recordar que as excarcelacións que eles fixeron son legais. E deixa a frase ahí, para sembrar a dúbida. Pero é que as do PSOE tamén son legais. Podemos estar ou non conformes con elas (eu fago constar que algunhas decisións costáronme bastante entendelas), pero son legais.

Poñámoslle entre todos un pouco de sentidiño a este tema, intetemos enfriar a cabeza e sosegarnos, que España está moito mellor do que o PP nos quere facer ver e somos moitísimos, millóns, os españois de ben que non queremos acudir as súas concentracións.

Eu dende aquí quero facer un chamamento a todos/as aqueles/as persoas de esquerdas a que axuden a contribuir a serenar España.

Din que non hai pelexa se un non quere, pois sexamos nós os que non queiramos pelexar, non nos deixemos levar por Aznar, Rajoy, Espe, Pío Escudero, Zaplana, Acebes...

Nova páxina web do PSdeG-PSOE de Ourense

O PSdeG-PSOE de Ourense acabar de colgar na rede a súa nova páxina web. Nesta páxina pódese ver información variada como a axenda, notas de prensa, a composición do consello provincial, grupo provincial socialista, a representación institucional, a estructura territorial, etc. Na estructura territorial poderedes ver un mapa da provincia no que vos irán aparecendo os candidados socialistas ás distintas alcaldías.

Nesta páxina tamén aparecen as direccións das sedes espalladas pola provincia, un correo de contacto, así como múltiples ligazóns de interés.

Si queres facer unha visita e botarlle un vistazo á web dos socialistas de Ourense pódelo facer dende aquí.

Os axitadores de gaseosa

Todo o mundo sabe que se se axita a botella da gaseosa antes de abrila, ó sacar o tapón bota todo para fora. Estes dous señores, Alcaraz e Jiménez Losantos son, entre outros uns dos que máis lles gusta menear o recipiente. Estamos vivindo uns momentos convulsos en España. Xente como estes dous elementos dedícanse a poñer a palla. Rajoy, Aznar, Acebes, Zaplama e Espe poñen o mechero. Logo por detrás veñen estes grupúsculos de extrema dereita que hoxe habitan dentro do Partido Popular e son os que pegan lume.

O problema de todo esto é que detrás desta radicalización da sociedade están arrastrando a xente sensata e serena que sempre militou no centro dereita. A base de enganos, mentiras e manipulacións están a levar a milleiros de persoas o terreo da radicalización. Non hai máis que ver as bandeiras e as pancartas que portan nas manifestacións. Nesas que vai Rajoy.

Hoxe podía escoitar unhas declaracións de Mariano Rajoy nas que dicía que na próxima concentración que están a preparar non lle importaba en absoluto que apareceran bandeiras preconstitucionais nin que se unisen á mesma xente de extrema dereita. Dicía que el convocaba a manifestación para que se unisen todos os cidadáns que estiveran en contra das decisións do goberno en materia de terrorismo.

Que fráxiles de memoria somos moitos, ou non nos queremos dar conta da realidade, ó esquecer un pasado tan recente no que se produciron 53 excareracións de presos de ETA e que levou a cabo o PP. Como curiosidade compre dicir, por se alguén se esquecera, que algúns dos máis radicais agora no Partido Popular foron os que asinaron tales liberacións: Mariano Rajoy e Ángel Acebes.

Hoxe por curiosidade entrei en tres webs: Falange, Falage-Auténtica y España 2000, tres grupos de extrema dereita, estiven lendo as súas novas e comunicados. E, de verdade, non difiren en absoluto das lindezas que estes días están a pronunciar os políticos do Partido Popular.

Dende logo neste país bótase de menos esa outra dereita que hai por Europa adiante, esa dereita nacida do liberalismo e loitadora en pro das liberdades. Aquí seguemos a ter unha dereita rancia e retrógrada basada nos restos dun réxime totalitario e fascista.

O Horror da guerra dos Balcáns

Hoxe podía ler un par de atigo en El País sobre a matanza de Srebrenica na guerra dos Balcáns e como trascorreu este conflicto. Mladic, o xefe militar serbobosnio daba ós cativos pan fronte ás cámaras, e cando estas deixaban de grabar quitáballo. En Sebrenica aniquilaron a 8000 homes musulmáns a sangue fría, doce anos despois o Tribunal Internacional de Xustiza da Haxa dictaminou que foi un xenocidio, pero absolve a Serbia da responsabilidade do mesmo. Esto parece unha burla, e máis despois de que este xenocidio se producira pola pasividade dos cascos azuis destacados na zona.

Os cascos azuis foron a mediar neste conflicto fraticida pero non podían intervir co cal eran tomados a pitorreo polos soldados, e civis armados de ambos bandos. Moitas veces estas forzas internacionais dispoñías de 40 ou 50 efectivos para controlar poboacións de 20000 ou 30000 habitantes.

Recoméndovos que vexades a película "En tierra de nadie" de Danis Tanovic, gañadora do Oscar a mellor película de fala non inglesa en 2002, define á perfección cal era a situación de pasividade dos cascos azuis. Os europeos fomos complices de todas estas matanzas por non intervir con máis firmaza.

Ó fío deste tema vouvos a contar unha experiencia un tanto tétrica que me ocorreu. Uns anos despois do conflicto entre Serbios, Bosnios e Croatas, produciose o conflicto de Kosovo. Por esas datas eu ía dende Barcelona ata Viena en avión e o cruzar os Alpes, o comandante da nave informounos que tiña que elevar a altura porque por debaixo de nós, e a esquerda ía pasar un escuadrón de cazas e caza-bombardeiros que saían dunda base da OTAN en Italia para ir a bombardear á guerra de Kosovo. Aqueles avións ían cheos de armas para destruír edificios e matar persoas.

O día seguinte estaba eu paseando polas rúas de Viena e fixeima que preto da catedral podíase observar que había tres ou catro edificios de máis de 200 ou 300 anos e de repente uns bloques de edificios de non máis de 60 anos, o cabo duns metros pasaba o mesmo, e así por todo o casco vello. Pregunteille a un cativo que falaba español o por que daquel feito e explicoume que donde había edificios máis ou menos novos eran os lugares onde caeran bombas nos bombardeos na II Guerra Mundial. Estivern varios días cavilando sobre aqueles cazas que vin nos Alpes e a destrucción que puderan haber causado nos Balcáns. A verdade e que durante uns días non conciliei o sono nada ben.

Dende logo na nosa especie podemos chegar a ser ben ruíns e inhumanos

O casco vello de Castro Caldelas é declarado Área de Rehabilitación de Conxunto Histórico

A Consellería de Vivenda da Xunta de Galicia acaba de declarar o casco antigo da vila de Castro Caldelas como Área de Rehabilitación de Conxunto Histórico. A área de actuación dispón de 80.000 metros cuadrados e engloba case 200 vivendas. Este é o primeiro paso para os propietarios das vivendas poidan acceder ás subvencións destinadas á rehabilitación e mellora das súas casas por un importe non superior ós 11.000 euros, ás axudas chegan ata o 80% a fondo perdido. Tamén se contemplan outras axudas de ata o 60% para obras de urbanización e reurbanización de prazas e rúas no entorno da área. Así preténdese acadar un incremento dos niveis de ocupación poblacional na área do Conxunto Histórico. Esta política de rehabilitación de vivendas antigas fronte a nova construcción de edificios é xeradora dun conservacionismo moi riguroso dos pequenos núcleos históticos. Dende logo estanse a ver en Castro Caldelas os novos aires da Goberno galego. Que estes aires non deixen de soprar.

Candidatura do PSdeG-PSOE de Castro Caldelas

En días pasados reunímonos a Asamblea do PSdeG-PSOE de Castro Caldelas e eleximos a candidatura ás eleccións municipais de 2007. Hai unhas semanas xa eleximos ó cabeza de lista, Eladio Osorio Castro. En ambos procesos a unanimidade foi a tónica dominante.

Os elexidos para afrontar este novo reto fomos:

1.- Eladio Osorio Castro

2.- Alberto Labrador González

3.- Sara Inés Vega Núñez

4.- Eladio Osorio Montenegro

5.- Manuel Pérez Villar

6.- Rosa Domínguez Rodríguez

7.- José Luis Díaz Gómez

8.- Manuel López Pérez

9.- Eva Méndez Domínguez

S1.- José Ramón Nóvoa Fernández

S2.- Antonio Pérez Blanco

S3.- Cristobal Campos González

O Partido Popular e a autovía A-76

Nota de prensa difundida no día de onte ós medios de comunicación.

O PSdeG-PSOE da Comarca de Trives-Caldelas quere manifestar ó respecto da crise xurdida sobre a Plataforma Pro Autovía A-76 Corredor 3 ó seguinte:

Estamos totalmente convencidos, e xa o estabamos hai meses, que os alcaldes do Partido Popular da comarca están a empregar a Plataforma como unha arma electoral. Baltar, presidente do PP, ve perigar a súa hexemonía nas comarcas de Trives e Caldelas debido as excelentes candidaturas que está a presentar o PSdeG-PSOE e dá orde os seus alcaldes de que empreguen e manipulen a Plataforma mentres lles sexa beneficiosa. Ata o de agora utilizaron o seu presidente para dinamitar ó PSOE, pero dende o momento en que se fixo público que Francisco José Fernández optaba á alcaldía de Trives como independente, resulta que todo o que ata o de agora era bo convértese en malo.

Os alcaldes do PP censuran que Francisco José Fernández sexa candidato á alcaldía de Trives e critícano por haber utilizado a plataforma como trampolín de salto cara a política. Cunha dobre moral e dúas varas de medir se trata á xente neste colectivo, xa que nunca se criticou por parte dos do PP que a plataforma estivera controlada por unha concelleira do Partido Popular de Montederramo como presidenta dunha asociación, ou que na directiva estivese o tenente-alcalde de Chandrexa de Queixa representando a un sindicato, ou que un dos membros máis destacados fora o tesoureiro do Partido Popular en Trives.

É totalmente lexítimo que as asociacións se agrupen para defender os intereses da comarca, pero todos estes feitos veñen a avalar a nosa teoría de que o PP se subiu ó carro e foi o partido que adoptou posturas máis radicais e de total enfrontamento cara ó goberno para desgastar ó PSOE e sacar rédito político.

Posiblemente o presidente da plataforma tería que habela deixado antes, para que non se visionase que empregaba esta como un altavoz da súa candidatura. Pero e se os alcaldes do PP esixían esto, ¿como é que eles seguen sendo maioría na plataforma e son eles os que poñen e quitan presidentes?.

A xogada de onte votando todos os alcaldes do PP da comarca en bloque para forzar a dimisión do presidente confirma que o Partido Popular ten unha estratexia marcada na que só lle vale dinamitar ó PSdeG-PSOE e favorecer os seus intereses.

Están nerviosos porque saben que a día de hoxe teñen unha grave crise interna en Trives e a súa alcaldía dana por perdida. Os Socialistas estamos facendo un gran esforzo por renovar e ampliar as nosas candidaturas nos concellos da comarca, e os alcaldes do PP e Baltar ven perigar o seu deputado provincial. Esto é o que verdadeiramente lle importa a eles, e nada máis que eso.

Os matrimonios homosexuais e a moral do PP

Nestes días ven de debatirse no Congreso dos Deputados unha Iniciativa Lexislativa Popular (ILP) promovida por HazteOir.org e o Foro de la familia para derogar os matrimonios entre persoas do mesmo sexo e que só os matrimonios heterosexuais poidan adoptar cativos/as. Foi rechazada xa que votaron a favor PSOE, PNV, ERC, CC, IU, Grupo Mixto, dous diputados de CiU e unha drputada do PP, Celia Villalobos, o que provocou que o seu partido a multara. En contra posicionuse o PP e Unió Democrática de Catalunya, mentres varios deputados de CiU se abstiveron.

Podédesme crer, de verdade, que neste tema, como nalgúns outros, intento reflexionar e profundizar en todos os seus aspectos e facer un exercicio de empatía cara os que defenden cun fervor un tanto exacerbado que o matrimonio só debe ser entre dúas persoas de distinto sexo. Pero non logro entender o porque desta postura tan radical e tan pouco solidaria.

E o que menos entendo é esta postura tan radical e empapada de clericalismo rancio do Partido Popular. Tampouco entendo como algunha xente que comulga con este partido e que é homosexual non é capaz de alzar a súa voz contra tanta intolerancia. Respeto moito, no persoal, a Pepe Araujo, concelleiro do PP en Ourense, homosexual confeso, e unha das primeiras persoas en España que contraiu matrimonio coa nova Lei, pero non sei como é capaz de convivir co carnet do seu partido todos os días no seu bolsillo. (Aínda así quero enviarlle dende aquí a miña máis sincera noraboa polo seu matrimonio).

Hai xente que me di que eso debe ser así porque así o di Deus. Eu profeso o agnosticismo e polo tanto esta postura parece falta de toda razón, é unha postura apoiada na "sin razón", digamos que é unha posición fácil: O Cura na misa dí eso e polo tanto eu creo nela.

Outras personas defenden que non poden contraer matrimonio porque o diccionario di que o matrimonio é a unión do home e da muller concertada mediante determinados ritos ou formalidades legais e no catolicismo, é o sacramento polo cal o home e a se ligan perpetuamente con arranxo ás prescripcións da Igrexa. Pero, imos a ver, o diccionario está para cambialo. No diccionario cambiase o significado das palabras segundo o uso que lle deamos a poboación as mesmas. Entón, ¿non sería solidario e de igualdade que lle brindásemos o oportunidade de usar unha mesma palabra os homosexuais?. Porque non é máis ca eso unha palabra.

Outra xente dí que o do matrimonio vale, pero o da adopción de ningunha maneira, que eso é moi perxudicial e contraproducente para os/as cativos/as. Pero, ¿non é máis contraproducente ver a un pai e una nai que non se queren, que berra, ou pelexan?. Por cada informe que sae a luz pública defendendo que non é bó este tipo de adopcións, outro defende o contarrio.

Hai algúns que din que este tema non pode estar ben, xa que noutro países esto non se fai. É certo somos o terceiro país do mundo en que os matrimonios enter persoas do mesmo sexo está permitido. Para unha vez que imos en algo por diante, hai xente que reprocha este progresimo.

De verdade penso neste tema case todos os días e non atopo nin unha sóa razón para non defender que dúas persoas que se aman, queren e desexan poidan convivir sin ser encarcelados, perseguidos, insultados, mirados de reollo ou criticados polos demais.

Deixemos que cada quen elixa o seu destino, e non nós convirtamos nuns dictadores e donos do benestar dos demais.

P.D.: Por certo, acepto moi gustosamente razóns de peso en contra de todo o aquí exposto, para ver si tan confundido estou neste tema.

Un asasino quérese converter en mártir.

Juan Ignacio de Juana Chaos, un asasino de ETA, un verdugo que foi quen de decidir sobre a vida dos demais, está en folga de fame.

Esta folga de fame é unha medida de presión para que sexa liberado da súa condea e así poder demostrar ó mundo abertzale que así pódese doblegar ó Estado.

Hai días os seus avogados grabaron un vídeo e realizaron unhas fotos (esta é unha delas) para demostrarlle ó mundo o ruín que é o Estado Español e como trata os presos de ETA.

Compre dicir que ata o de agora De Juana era alimentado por orde xudicial mediante unha sonda, pero hai uns días el mesmo arrincouna, para presionar máis todavía. E por eso polo que debe ser atado para poder cumprir a orde xudicial.

De Juana, baixo ningún concepto, debe ser liberado por motivos humanitarios, como se fai con otros presos. Esta situación foi provocada por el mesmo deliberadamente. Existen outros casos de liberacións pero de presos terminais ou moi graves de enfermedades non provocadas por eles mesmos.

O terrorista de ETA debe ser mantido, obligatoriamante, e empregando os métodos precisos con suero. Este desalmado o único que pretende é provocar a súa morte e converterse nun martir da esquerda nacionalista vasca. Por nada do mundo o Estado pode permitir que eso aconteza. De Juana debe cumprir a súa condea e logo ser liberado, pero este asasino non é quen de converterse nun mártir. Un asasino vil e cruel é sinxelamente eso un asasino.

"O Conseguidor"

Esta fin de semana podiamos ler nunha reportaxe do diario El Pais "unhas curiosidades" sobre o xenro de Aznar, Alejandro Agag.

http://www.elpais.com/articulo/reportajes/conseguidor/elpepusocdmg/20070225elpdmgrep_1/Tes

Segundo o artigo: "Encantador, listo e un pouco frívolo. Educado polo Opus. Mestre do halago. Adicto a súa boa estrela. Pagado de sí mesmo. Subestimar a Alejandro Agag é un erro. Non é tonto. Detrás do seu sorriso escóndese un frío calculador envolto en boas maneiras. Ambicioso. Entusiasta dun modelo de sociedade á italiana na que se misturan política, negocios e medios de comunicación. Agag non quere ser Aznar; Agag quere ser Murdoch ou Berlusconi: ter cartos, poseer televisións e manexar a primeiros ministros. Para Agag é moitomáis influir que mandar."

"Agag nunca volverá á política, prefire gañar cartos. E facer que os gañe o seu sogro como conselleiro de News Corporation, o holding de Robert Murdoch, e como columnista dun dos seus xornais, The Wall Street Journal. No PP corren os chascarriños sobre a parella. "¿Quen é agora o axudante?". Pregúntase un histórico. Outro afirma: "En vez de chamar a Agag xenrísimo, teremos que comezar a chamar a Aznar sogrísimo".

Pois sí señor menudo personaxe "o yernísimo", non deixedes de ler a reportaxe porque ides descobrir moitas lindezas do cabeza do clan de Becerril

Madredeus - Oxalá (Hoping)

Nunca esquecerei as dúas veces que puiden ver e escoitar en directo a Madredeus. Son un fiel seguidor do grupo dende os seus comezos e non deixa de sorprenderme máis e máis cada día. Son un grupo que infunde unha grande tranquilidade e paz interior..Madredeus beben do fado, ou da música e poesía popular portuguesa dos últimos tempos (claveis e movimento, José Afonso e Pessoa...) Téñenos definido como minimalistas, clásicos e modernos... pero creo que escoitando a música de Madredeus o tema case é trivial... o que me volve tolo é a voz de Teresa, escoita como susurra...Madredeus naceron nunha igrexa lisboeta e tomaron o seu nome dela, son Pedro Ayres Maglhâes, Teresa Salgueiro, Francisco Ribeiro, José Peixoto, Carlos Trindade, Gabriel Gomes e, paralelamente, Rodrigo Leâo; pero tamén son a cidade. Disfruta da súa música neste vídeo, pero se os queres desfrutar de verdade telos que escoitar pola Alfama, pola Baixa ou calquera outro barrio lisboeta.

Arranxo da estrada Castro Caldelas - Monforte de Lemos

Durante a campaña das Eleccións Autonómicas de 2005 o PSdeG-PSOE adquiriu un compromiso cos veciños e veciñas de Castro Caldelas, o arranxo da estrada dende a vila ata Monforte de Lemos. O cabeza de lista Manuel "Pachi" Vázquez e máis eu fixemos nosa a reivindicación que viñan reclamando os membros da Asociación de Empresarios da Terra de Caldelas. Hai uns meses saiu a obra a concurso, e xa foi adxudicada. Segundo a información que teño, as obras comezaran antes do fin do mes de marzo. A mellora desta estrada era unha vella reivindicación dos habitantes dos concellos de Monforte de Lemos, Sober, A Teixeira e Castro Caldelas. Esta vía de comunicación sérvenos os caldelaos para acceder a N-120, pero tamén é aque empregan os centos de visitantes que se achegan a coñecer a Ribeira Sacra e a viaxar nos catamaráns polo Canón do Sil. A verdade é que nós asumimos este reto posto que creíamos que era de vital importancia para o desenvolvemento da bisbarra o seu arranxo, elogo de asistir atónitos ó paso de dezaséis anos de goberno de Fraga e observar como esta vía de comunicación seguía sumida no seu máis total abandono. Hoxe creo que é un día de ledicia e satisfacción para todos os caldelaos, posto que pronto poderemos ver o inicio destas obras.

¿Pero e este home pode durmir tranquilo?

Estate sinalando a ti. Di que el non foi, que ó mellor fuches ti. Di que el non meteu a ninguén en guerra. ¿E eso das armas de destrucción masiva que é...? Si señor, José Mari ven de dicir que el hoxe sabe que en Iraq non hai armas de destrucción masiva. A boas horas.... ¿Pero e este home pode durmir tranquilo?. Este señor é un dos culpables de que a día de hoxe segan a morrer centros de iraquís e ducias de soldados de varios países todas as semanas, Este é o home que provocou as iras duns desalmados terroristas segando a vida de 191 persoas en Madrid e logo un Geo. E este "getas" ten o santo valor de dicir que agora se dá conta de que non había todas aquelas armas que el, Bush, Berlusconi e Blair nos aseguraban que tiña Sadam. Dende logo eu creo que se poden cometer moitos erros na vida, pero levar a un país a guerra para que che deixen facer unha foto cos pes en riba da mesa e acompañado dun ignorante e atrevido que cre gobernar todo o mundo, eso é moito. Por eso señor Aznar deséxolle, de todo corazón, que agora que xa sabe que en Iraq non hai armas de destrucción masiva sexa incapaz de conciliar o sono pensado en todas esas mortes das que vostede tamén é responsable.

"Puede estar usted seguro, y pueden estar seguras todas las personas que nos ven, que les estoy diciendo la verdad. El régimen iraquí tiene armas de destrucción masiva, tiene vínculos con grupos terroristas y ha demostrado a lo largo de su historia que es una amenaza para todos. Justamente ahí reside la dureza de las responsabilidades que hay que asumir"
"Cualquier persona que leyese por esas fechas los diarios internacionales más prestigiosos sabía que existían o podían existir fundadas sospechas de conexiones del régimen iraquí con elementos terroristas" ( Porto Rotondo (Cerdeña).- 05.09.03)
" Todo el mundo pensaba que en Irak había armas de destrucción masiva y no las había, yo lo sé ahora. Tengo el problema de no haber sido tan listo de haberlo sabido antes. Cuando yo no lo sabía, nadie lo sabía "( Aznar. Pozuelo.08.02.07 )
" Parece que no había tales armas (de destrucción masiva) y que la ONU se equivocó..."(Dixit ahora Mariano Rajoy. El Mundo. 07.10.04)
" Mire usted, que Irak tenía armas de destrucción masiva y que las tiene es casi un hecho objetivo. Yo tengo la convicción de que aparecerán las armas de destrucción masiva " (Dixit Mariano en pleno ataque compulsivo.27-04-03)

1. DECLARACIONS NO CONGRESO DOS DIPUTADOS
O presidente do Gobierno, José María Aznar, esgrimiu nas súas tres comparecencias no Congreso dos Diputados que o réxime iraquí tiña armas de destrucción masiva e negábase a destruilas. Esas armas, que aínda non apareceron, e a súa destrucción para que non caíran en mans do terrorismo internacional, foron o seu principal argumento para xustificar a guerra de Iraq.
5 DE FEBREIRO. PRIMERA COMPARECENCIA : " Que Sadam renuncie a sus arsenales de ADM "
"Es imprescindible el cumplimiento de las resoluciones de las Naciones Unidas que obligan a Irak a desarmarse, eliminando los arsenales de destrucción masiva que ya se ha comprobado que posee".
"El objetivo que persigue el Gobierno es el de la comunidad internacional: que Sadam Husein se desarme, que renuncie a sus arsenales de armas de destrucción masiva ante los inspectores".
"Todos sabemos que Sadam Husein tiene armas de destrucción masiva. (...)
Todos sabemos también que Husein tiene armas químicas. Los informes de enero de 1999 de los inspectores de las Naciones Unidas expulsados por Irak no dejan lugar a dudas: sus arsenales contenían más de 3.000 toneladas de precursores químicos, 300 toneladas de agentes químicos en bruto y 30.000 municiones especiales para la guerra química".
"En su informe al Consejo de Seguridad, el pasado 27 de enero los inspectores han enumerado con claridad los puntos en los que Irak ha incumplido sus obligaciones impuestas: no ha dado cuenta del agente nervioso VX producido y no declarado; no ha explicado el destino de mil toneladas de agentes químicos que conservó tras la guerra con Irán; no ha dado cuenta de 6.500 proyectiles para carga química; no ha demostrado la destrucción de 8.500 litros de ántrax; no ha detenido la producción de misiles con un radio de más de 150 kilómetros; no ha revelado el destino de 380 propulsores de misiles con agentes químicos que fueron introducidos de contrabando el mes anterior en el país".
"El de Sadam es un régimen de terror que no ha dudado en emplear armas de destrucción masiva en las guerras que ha promovido contra sus países vecinos y contra su propio pueblo. Existen vínculos con grupos terroristas como Abú Nidal, como la organización de Muyahidines Khalq, como el grupo Ansar-el-Islam o como la fracción de Abú Abbas. También es sabido con qué generosidad recompensa a los terroristas suicidas de Hamás".
"Sabemos que diversos grupos terroristas en todo el mundo están intentando obtener los materiales químicos y bacteriológicos, y sabemos que el régimen de Bagdad está en condiciones de ofrecérselos. El uso de armas químicas o bacteriológicas por estos grupos, desgraciadamente, no es una ficción".
18 DE FEBRERO. DESPOIS DA MANIFESTACIÓN : " El mundo espera el desarme de Irak "
"Sadam Husein es el único gobernante en el mundo que ha utilizado armas químicas, tanto contra sus enemigos exteriores como contra su población".
"Sadam Husein tiene la llave para resolver esta crisis. El mundo espera el desarme de Irak. Millones de personas lo han pedido en las calles de todo el planeta este fin de semana. Es lo que todos queremos".
"La presión internacional y la amenaza del uso de la fuerza producen resultados. Nos encontramos cada vez más cerca de alcanzar el necesario desarme de Irak en armas de destrucción masiva, que es el objetivo fundamental de la comunidad internacional".
6 DE MARZO. A DUAS SEMANAS DA GUERRA : " El régimen iraquí miente sobres sus armas "
"Lo que se le ha exigido a Sadam Husein no son gestos, es el desarme completo, incondicional e inmediato".
"Ya le digo que de aquí al viernes o sábado aparecerán misiles traspapelados, o bidones cuya existencia nadie conocía, pero todo eso no hace sino ratificarnos y abrigar los peores temores".
"El régimen iraquí miente sistemáticamente sobre sus arsenales de destrucción masiva".
"Que Sadam deje de ser una amenaza, que desaparezca el riesgo de que sus armas de destrucción masiva caigan en manos de terroristas son intereses nacionales de nuestro país".
"Los nuevos riesgos no son sólo una amenaza. Lo ocurrido el 11 de septiembre en EE UU o la matanza de Bali así lo demuestran".
2. DECLARACIONS EN TV
Además de en sus comparecencias en el Congreso, el presidente José María Aznar, utilizó el argumento de las armas de destrucción masiva en las entrevistas que concedió a diversos medios de comunicación. Lo que sigue es un extracto de sus declaraciones a las tres principales cadenas de televisión, así como de su declaración institucional al inicio del conflicto bélico.
- Antena 3. (13 de febrero)
"El régimen iraquí, porque contra el pueblo de Irak no hay nada, tiene armas de destrucción masiva".
"Puede estar usted seguro, y pueden estar seguras todas las personas que nos ven, que les estoy diciendo la verdad. El régimen iraquí tiene armas de destrucción masiva, tiene vínculos con grupos terroristas y ha demostrado a lo largo de su historia que es una amenaza para todos. Justamente ahí reside la dureza de las responsabilidades que hay que asumir".
- Tele-5. (10 de marzo)
"Sadam Husein es un dictador; es un dictador sanguinario; es un dictador que tiene armas de destrucción masiva; es un dictador que tiene relación con grupos terroristas; es un dictador que vulnera las Resoluciones de las Naciones Unidas; es un dictador que ha gaseado a su pueblo; es un dictador que ha invadido países vecinos; es un dictador que asesina a sus ciudadanos. No confío nada en Sadam Husein".
"Sadam Husein debe recibir un mensaje muy claro. Él y todos los dictadores en el mundo que puedan almacenar armas de destrucción masiva, que puedan tener conexiones con los terroristas, todos los grupos terroristas, tienen que recibir un mensaje y es que la legalidad internacional va a ser respetada".
- TVE. (21 de abril)
"La mejor noticia que ha podido pasar es que el conflicto ha terminado".
"Estamos descubriendo muchas cosas en Irak, no se ha hecho nada más que empezar y estoy absolutamente convencido de que esas armas, que existen, acabarán apareciendo".
"Si el mundo puede caer dominado por dictadores, con conexiones terroristas, con armamento de destrucción masiva, el mundo será mucho más peligroso".



Agora farán como no tema das negociacións con ETA e dirán que eles nunca afirmaran que Iraq tiña armas de destrucción masiva. Este é o PP e eles son así.......

O Blog de María Amelia

Quixera inaugurar o meu blog invitándovos a todas e todos a visitar unha das experiencias na rede máistenras e bonitas que nunca vin. María Amelia cumpliu 95 anos hai uns días, e o seu neto regaloulle un blog. Como María Amelia non pode escribir díctalle o seu neto os seus comentarios, reflexións e vivenzas. María Amelia é de Muxía e é socialista ata a médula. A súa páxina non ten desperdicio, é do mellorciño que teño visto pola rede. Para elo xulgade por vos mesmos. http://amis95.blogspot.com

Benvid@s tod@s

Hoxe nace un novo blog. A partir de hoxe esta será a libretiña virtual na que vaia anotando todas as miñas inquedanzas. Estas notas xirarán, en principio, sobre dous grandes temas, a comarca de Caldelas e a política. Máis adiante irei engadindo algunhas outras cousas, xa veremos. Gustaríame que aquí poidese escribir quen quixera con total liberdade, pero eso sí e co maior respecto as persoas. Espero que neste espazo se poida respirar liberdade e tamen fraternidade. Unha aperta a todas e todos e gracias por visitarme.