jueves, 30 de abril de 2009

Cando non se ten altura de miras


Ó longo da Historia, e sobre todo nos últimos cincoenta anos, ás relacións entre Cuba e EE.UU foron bastante malas. Coma sempre, cando hai unha disputa, tiveron parte de culpa os dous paises. EE.UU. na súa época máis escura nas súas relacións con Latinoamérica promoveu varios atentados e golpes de estado contra o Presidente cubano, Fidel Castro, ademais de manter un bloqueo que durou ata hoxe. Este a súa vez, nunca fixo chegar a democracia a un país que vivía sumido na corrupción e a ineficacia baixo a presidencia de Batista e a tutela norteamericana. Fidel desafiu a EE.UU. alineándose coa U.R.S.S. na Guerra Fría e provocando ós norteamericanos creando bases militares sovieticas no seu territorio. De especial dimensións foi a famosa Crise dos Misís.

Pero ó que ía, estes días atrás Barack Obama deu un primeiro paso para normalizar as relacións entre estes dous países veciños e levantou a prohibición que tiñan os seus cidadáns para viaxar á illa caribeña. A administración Obama está a manter tímidos contacto co réxime cubano.

Cando o presidente cubano, Raúl Castro, tiña que estar a altura da situación, e saber mandar xestos ó outro lado do estreito de Florida e devolver o xesto que fan dende Whasington, resposta cunha patada e di que Cuba non ten que facer ningún xesto cara EE.UU.

Cuba ten que facer un xesto, e moi grande, cara ós cubanos e cara o Mundo enteiro, que non foi quen de presionar como se presionou noutras partes do Mundo para que desapareza un réxime totalitario, caduco e propio doutras épocas.

Pode que cando os barbudos se enfdrontaron a Batista, presidente dun país onde as corruptelas campaban as súas anchas fora ben visto por moita xente de esquerdas. Pero hoxe ós que nos consideramos socialistas ou socialdemócratas debemos alzar a nosa voz para que Cuba faga xestos e dea pasos adiante cara a unha democratización da illa.


Parabéns a un amigo


Imos ter que lle poñer de alcume " O home dos cargos", e é que Miguel Diéguez non para. Primeiro asesor na Consellería de Educación, logo Director Xeral no Concello de Ourense, máis tarde asesor na Consellería de Medio Ambiente e agora Vicexerente do Campus de Ourense na Universidade de Vigo.

Eu algo me cheiraba dende hai uns días, pero o sábado en Pontevedra e cuns chipiróns de por medio foi cando Miguel me confirmou a nova. Todos os meus parabéns para este gran amigo que tanto me ten aturado.