Cando non se ten altura de miras

Ó longo da Historia, e sobre todo nos últimos cincoenta anos, ás relacións entre Cuba e EE.UU foron bastante malas. Coma sempre, cando hai unha disputa, tiveron parte de culpa os dous paises. EE.UU. na súa época máis escura nas súas relacións con Latinoamérica promoveu varios atentados e golpes de estado contra o Presidente cubano, Fidel Castro, ademais de manter un bloqueo que durou ata hoxe. Este a súa vez, nunca fixo chegar a democracia a un país que vivía sumido na corrupción e a ineficacia baixo a presidencia de Batista e a tutela norteamericana. Fidel desafiu a EE.UU. alineándose coa U.R.S.S. na Guerra Fría e provocando ós norteamericanos creando bases militares sovieticas no seu territorio. De especial dimensións foi a famosa Crise dos Misís.

Pero ó que ía, estes días atrás Barack Obama deu un primeiro paso para normalizar as relacións entre estes dous países veciños e levantou a prohibición que tiñan os seus cidadáns para viaxar á illa caribeña. A administración Obama está a manter tímidos contacto co réxime cubano.

Cando o presidente cubano, Raúl Castro, tiña que estar a altura da situación, e saber mandar xestos ó outro lado do estreito de Florida e devolver o xesto que fan dende Whasington, resposta cunha patada e di que Cuba non ten que facer ningún xesto cara EE.UU.

Cuba ten que facer un xesto, e moi grande, cara ós cubanos e cara o Mundo enteiro, que non foi quen de presionar como se presionou noutras partes do Mundo para que desapareza un réxime totalitario, caduco e propio doutras épocas.

Pode que cando os barbudos se enfdrontaron a Batista, presidente dun país onde as corruptelas campaban as súas anchas fora ben visto por moita xente de esquerdas. Pero hoxe ós que nos consideramos socialistas ou socialdemócratas debemos alzar a nosa voz para que Cuba faga xestos e dea pasos adiante cara a unha democratización da illa.

Esperanza

Hai xestos que inspiran esperanza. Onte Barack Obama, presidente electo dos EE.UU. presentou o seu equipo en materia de seguridade e política exterior, que estará capitaneado por Hillary Clinto (creo que foi unha moi sabia elección) e nese acto pronunciou unha frase que dicía "Necesitamos un futuro con máis socios e menos inimigos". 

Creo que algo está a cambiar na política exterior dos EE.UU. Ogallá que está esperanza se torne en realidade. Creo que será unha boa nova para todo o Mundo.

Obama danos as grazas a todos/as os/as que axudamos na campaña

Hai un ratiño acabo de recibir unha mensaxe en nome de Barack Obama. Esto débese a que dende hai un tempo participo como activista da súa candidatura na rede social Facebook.

É unha mensaxe de agradecemento por todo o traballo que levamos facendo miles de ciberactivistas en prol do cambio en EE.UU., e en consecuencia no Mundo enteiro.

Aquí vos deixo unha traducción do mesmo:

"Ahora mismo estoy a punto de entrar a Grant Park para hablar con todos los allí reunidos, pero quería dirigirme a ti en primer lugar. 

Acabamos  de hacer historia. 

Y yo no quiero que se olvide cómo lo hicimos. 

Tú has hecho historia todos los días durante esta campaña - todos los días que petasteis en las puertas, hicisteis una donación, o hablasteis con la familia, amigos y vecinos acerca de por qué crees que es el momento para el cambio. 

Quiero dar las gracias a todos vosotros que disteis vuestro tiempo, talento y pasión por esta campaña. Tenemos mucho trabajo por hacer para nuestro país de nuevo, y voy a estar en contacto con vosotros pronto y en lo sucesivo. 

Pero quiero ser muy claro acerca de una cosa ... 

Todo esto sucedió gracias a ti. 

Gracias, 

Barack"

Estas verbas de Barack Obama tamén van adicadas a todos/as os/as que sin estar implicados na campaña cremos que outro Mundo, distinto ó que vivimos con Bush e Aznar é posible.

Remata o pesadelo

De Pinto & Chinto para La Voz de Galicia

Hoxe seguramente en case todos os blogs, webs, periódicos, etc... faranse análises moi profundos e sesudos sobre as Eleccións dos EE.UU.

Eu, máis que a escribir, voume adicar a ler todo o que poida sobre este proceso electoral, que é un paso adiante na historia de EE.UU. e do Mundo.

A partir de hoxe, quédanos esqueder. Esquecer este pesadelo que levamos sofrendo estes oito anos. Agora, como vemos na viñeta de Pinto e Chinto só queda limpar esa suxa mancha que deixou Bush por todo o Mundo, froito da súa política.

Esperemos que todo o que se faga agora sexa mellor para o ben de todos.

Eu desta campaña quédome con tres fotos do The New York Times. A primeira delas é de Damon Winter e as outras dúas de Doug Mills. Creo que expresan con total claridade o que foi todo este proceso electoral.

A emoción dos votantes negros, maioritariamente o partido Demócrata, reflíctese perfectamente na cara deste elector. Está vivindo un momento histórico, un paso máis para acabar con certos tabús racistas e xenófobos.

Gaña en EE.UU. un candidato fillo dun inmigrante, algo que posiblemente tardemos moito tempo en ver en Europa. Moitas veces presumimos os europeos de aperturistas respecto ós americanos, pero creo que hoxe recibimos unha lección de democracia. Esta muller, afroamericana, parece darlle gracias o seu Deus por terse cumprido o seu soño.

Obama, ante centos de votantes dá un dos seus últimos mítines. É tanta atención que desperta que a ninguén lle importan as inclemencias do tempo.

Só quería facer un apunte sobre a campaña electoral. Obama baseouna na cidadanía dos EE.UU. e do Mundo, McCain baseouna na terra, na Patria, nos EE.UU. Esa é a gran diferencia entre quen pensa na xente e quen pensa no terruño. Este tamén é un mal que se dá en España por parte de todos os nacionalismos, os que só miran cara as súas rexións e os que só miran cara a esa "gran España", fronte a estes hai outros que se preocupan máis do que lles pasa as persoas.

Creo que vós xa me entendedes ;)

Ogallá hoxe sexa o último día dunha época moi escura para a humanidade e comece unha moito máis clara.

Momentos clave

Na Historia hai momentos clave, que dependendo do que aconteza nun pequeno marxe de tempo pode condicionar o futuro de millóns de persoas ó longo de moitos anos.

Hoxe as tres da madrugada (pola nosa hora) vaise producir un deses momentos clave: o derradeiro debate preelectoral entre McCain e Obama.

Polo noso ben, polo ben de millóns de persoas e polo ben do noso Planeta espero que Obama siga na súa liña e non cometa ningún erro que lle poda restar puntos a esa distancia que as enquisas lle dan respecto do seu rival, o republicano McCain.

Para saber máis quedanos ou trasnoitar ou esperar a mañá.

Que se prepare Obama

Que se prepare Obama. Primeiro foi o gran defensor do Islam fronte os valores cristiáns. Logo foi cocainómano, despois comunista, máis tarde homosexual... E agora Sarah Palin, a gobernadora de Alaska e número dous dos republicanos, acúsao de manter contactos con terroristas.

Esto é o que ten a política nos EE.UU. Alí, case todo vale para desacreditar o teu rival, incluso pequenos problemas persoais, domésticos, etc...

E esto dispárase de maneira parexa a cando se disparan as enquisas o teu favor. E este é o caso. A día de hoxe, e segundo Gallup, Obama lévalle a McCain sete puntos de ventaxa (case todas as enquisas apuntan igual). Pero en EE.UU. dase unha peculiaridade, e é que en cuestión de dous días unha tendencia pode dar a volta, por motivos tan sinxelos como que alguén dí que eres amigo dos terroristas, ou porque o teu fillo lle tirou un xoguete ó do veciño, ou porque podaches o seto da túa casa demasiado alto, ou cousas así...

Creo que estas cousas en Europa nunca as entenderemos. Pero nun País onde tradicionalmente vota menos do 50%, e cun presidente que vai marcar (en gran medida) os acontecementos mundiais dos vindeiros catro anos, un chismorreo deste tipo pode causar que nos teñemos que tragar (todos os habitantes do Mundo) outro presidente tipo Bush.

Se queredes máis información sobre a campaña, un bó sitio para informarse é o de Univision. (en castelán)

Os/as republicanos/as tamén "follan"

Estes días quedei abraiado cun descobremento. Resulta que os membros do Partido Republicano dos EE.UU. "follan" coma todos/as nós. E incluso ó fan sen estar casados (pola Igrexa por suposto).

Estas mesmas persoas que defenden a ultranza a moralidade católica, estes que defenden a teoría creacionista e que están en contra da teoría evolutiva de Darwin, estes mesmos que están a favor da pena de morte (en contra do que di a Biblia), estes que defenden a supremacías dos católicos fronte ós islamistas, estes que están en contra do divorcio, o aborto, a investigación con células nai, a eutanasia... Estes mesmos que din que hai que estar casados pola Igrexa para poder manter relacións sexuais, e claro está, estas só deber servir para procrear e nunca para o placer; estes tamén "follan" e fóra do matrimonio.

Todos/as estes que nos intoxican con tanta moralina católica resulta que son coma nós. E senón que llo pregunten a Gobernadora de Alaska recén escollida nº 2 do Partido Republicano nos EE.UU, porque a súa filla de 17 anos (que non está casada) resulta que quedou preñada.

Pero Deus é bó cos Republicanos e seguro, seguro, seguro que a vai perdoar.

Prégovos a todas e todos que esta noite recedes unha oración pola filla de Sarah Palin que "folla" coma nós e quebranta o sexto mandamento

Será Obama por fin o candidato?

Parece ser que logo de gañar nas primarias desta noite no Estado de Oregón, Barack Obama será o candidato "demócrata" á Casa Branca. Logo dunha longuísima campaña o senador demócrata lógrase impoñer á Hillary Clinton.

Agora mesmo e logo dunha campaña tan dura e longa na que un candidato e outro se foron desgastando mutuamente, creo que Obama debería invitar a Hillary a que fose a súa número dous. E esta debería aceptar a invitación polo ben do seu partido, se é que queren desbancar ós republicanos da presidencia dos EE.UU.

Creo que o sistema de causcus e primarias que pervive en EE.UU. e demasiado longo e agónico, e que moitas veces fai que se desgasten demasiado entre os posibles candidatos dun mesmo partido.

Calquera dos dous demócratas será moito mellor presidente dos EE.UU. que o candidato republicano. Pero este último, aínda que está desaparecido, non está desgastando. mentras tanto Barack e Hillary tiveron que loitar moi duro un contra outro nestas primarias.

Creo que este tipo de eleccións, que está moi implatado na cultura democrática dos EE.UU. debera ser moito máis curto no tempo, de maneira que se aforraría moito tempo e cartos.

De todos os xeitos, ogallá lle vaia ben a Obama, porque creo que o Mundo sempre será máis xusto e máis pacífico co candidato demócrata de Presidente que non con John MacCain como inquilino da Casa Branca.

Se vos interesa o tema das eleccións nos EE.UU. podedes atopar unha boa guía en inglés neste especial do The New York Times.