viernes, 27 de julio de 2007

Parodia de Aznar polas súas declaracións sobre o alcohol

Parodia realizada polo programa Polònia de TV3 sobre o ex-presidente Aznar

O Vaticano respalda ós bispos no seu boicoteo a Educación para a Cidadanía

Reproduzco o artigo publicado hoxe 27-07-07 no diario El País e asinado por Juan G. Bedoya sobre a asignatura de Educación para a Cidadanía:


Semilleros para la recristianización


Los obispos piensan que el único semillero del catolicismo es la escuela, toda la escuela española. Es el terreno en el que la Iglesia romana mantuvo durante más tiempo un control absoluto, que el Estado español cedió de buen grado durante siglos (en el XX, a lo largo de los 40 años de la dictadura del general Franco). Aún sueñan con empezar desde las aulas la "recristianización" de España, "viña devastada" por laicistas radicales según dicen con convencimiento.
En las pocas épocas pasadas de liberalismo y libertad, el principal motivo de conflicto entre el gobierno de turno y los eclesiásticos fue la educación. Se repitió ante los Gobiernos del centrista Adolfo Suárez, obligado a cambiar los ministros del ramo con inusitada frecuencia. También ocurrió durante los Ejecutivos del socialista Felipe González. Su reforma educativa, mediante la LODE, sacó a los obispos a la calle, en manifestación contra las rígidas condiciones impuestas a los generosos conciertos educativos, y contra el amparo a la libertad de cátedra.
En esas ocasiones, el episcopado y sus poderosas organizaciones de padres católicos jamás apelaron al incumplimiento de la ley. Ahora lo hacen sin tapujos, en defensa de un indeterminado derecho a la objeción de conciencia.
El ministro de Justicia, que coordina las relaciones Estado-Iglesia romana mediante una llamada Dirección General de Asuntos Religiosos, confía en que fracasen las pretensiones de los prelados. Su advertencia de ayer fue tajante, aunque no la primera que hace el Gobierno. No cabe tal objeción de conciencia, de manera que quienes no ofrezcan clases con la asignatura de Ciudadanía en sus colegios, y el chico que no la curse, deben "atenerse a las consecuencias".
El Ejecutivo no espera, con razón, aluviones de objetores, poniendo por testigo la actitud de Federación de Religiosos de la Enseñanza, muy mayoritaria en el sector. La FERE no piensa secundar los deseos episcopales, sino negociar con la Administración libros, textos o lecturas que liberen a los centros de enseñar nada contra sus idearios.
¿Cómo piensan articular, entonces, los obispos, la tan cacareada objeción de conciencia? No lo han dicho, probablemente porque no tienen idea. Sólo insisten en su derecho a hacerlo, con el argumento de que la polémica asignatura atenta contra fundamentales "derechos humanos".
Es lógico que el Gobierno socialista se reserve la respuesta legal que piensa dar a esta rebeldía episcopal, si se produce. Pero la legislación es clara, y pesa como losa sobre los colegios concertados. Cuando firman recibir dinero del Estado para su funcionamiento, asumen el compromiso de cumplir condiciones tasadas con claridad. Si incumplen, pierden el concierto.

Iñaki Anasagasti e a Casa Real

Teño que confesar que a miña comunión con calquera tipo de nacionalismo é máis ben escasa. Se este nacionalismo é, aínda por riba, de dereitas case me sae un salpullido no corpo ó ver as súas teses ou as súas defensas románticas que fan sobre o terruño, porque os nacionalistas nunca falan da xente, nunca... só falan da terra. Para máis inri hai un partido vasco en concreto, o PNV, que nunca foi santo da miña devoción debido a esa posición tan ambigüa que a veces ten cando se hai que posicionar ó carón dos que asasinan ou dos que son asasinados. Pero para colmo, dentro deste partido hai dúas persoas cara as que sinto un rexeitamento visceral: Xabier Arzalluz e Inaki Anasagasti.

Logo de facervos esta introducción, teño que dicir que a pesar das moitísimas discrepancias que teño con Iñaqui Anasagasti hai nunha cousa que coincido plenamente: o seu republicanismo confeso.
E diredes vós, ¿a que ven todo esto?. Anasagasti ten un blog no que o outro día escribía un artigo sobre a Casa Real. Este personaxe a veces pásase de frenada, e neste caso arremete contra o PSOE, o Rei, etc... Eu creo que o artigo é pouco coherente co que logo el fai (asistir as recepcións reais) e falto de rigor (ó afirmar que a Casa Real é intocable debido ó PSOE) pero ten algúnhas pasaxes que fan reflexionar sobre o noso sistema democrático.
Sendo moitas as discrepancias e algunhas as coincidencias sobre o artigo aquí volo deixo para que opinedes:


EL BRIBÓN
Se ha organizado una buena a cuenta del dibujo de El Jueves. Y la verdad es que todo esto es de risa. La mitad de la mitad de lo que ocurre en Gran Bretaña y allí la Casa Real lo aguanta todo porque viven en un verdadero sistema democrático. No son intocables. Aquí si. Aquí se ríen de nosotros a cuenta de los derechos históricos y resulta que el derecho histórico de una pandilla de vagos, eso es intocable. Por eso lo que más me ha gustado ha sido eso de que el Príncipe Felipe diga que ese es su único trabajo.
Y digo esto porque en Madrid, en el Madrid político y sobre todo en el Madrid del PSOE, no se les puede tocar ni con el pétalo de una rosa.
Mi última discrepancia con esta familia fue durante el discurso del Rey en el 30 aniversario de las primeras elecciones democráticas con el video encargado por Marín que era una página de la revista HOLA pareciendo que lo importante había sido lo que había hecho el Rey y no la gente con su voto y, antes, en la entrega de los Premios Carandell en el Senado donde no logré le pusieran de número 1 al presidente del Senado que era el anfitrión y le pusieron de número 2. Yo argumenté que Felipe de Borbón no había sido elegido por nadie, que no era el Jefe del Estado, que no se hacía el acto en su Casa, pues no hubo forma ni manera. La cortesanía con esta familia es enfermiza y de ahí esa obsesión, cubierta de silencio, de decir que es la Institución más valorada.
Luego, de vez en cuando ocurre lo de El Jueves y el rey se queda desnudo, o se descubre que está cazando y no acude el primero a la Clínica cuando nace su nieta y cosas así. Por cierto. Cuando nació Juan Carlos, en enero hará setenta años, su padre Juan de Borbón también estaba cazando cerca de Roma.
Esta es pues una familia impresentable, rodeada de censura de prensa y con un nivel de empalago de la mayoría hacia una institución caduca que clama el cielo.
Se me dice que es mejor eso a que el presidente sea Aznar y les contesto que si lo fuera Aznar sería por el voto popular y a este lo puso ahí Franco, un general asesino y golpista y que al cabo de cinco años a Aznar se le mandaría a casa y a estos a lo sumo, solo se les puede hacer una caricatura...
Ese es el verdadero escándalo de esta semana. No la caricatura que está muy bien sino que toda la familia con el presupuesto público veranee de gorra dos meses, Marichalar incluido.
Y ahora, esta semana, con yate nuevo.
Si, si. No ha tenido el hecho la menor repercusión y sin embargo el Borbón ha estrenado otro Bribón. Lo acaba de hacer en una regata en Mallorca, sacando al mar su nuevo barco de regatas, un moderno diseño adecuado para competir en la clase TP-52, una categoría considerada la estrella de la vela. Acaba de ser construida en el astillero valenciano King Marine. Y no ha habido escándalo alguno.
El Bribón fue botado el pasado mes de mayo y en junio, en el litoral de Alicante, ya demostró sus condiciones triunfadoras con su tripulación habitual. El barco es el decimocuarto velero que con el mismo nombre construye su armador, el empresario José Cusí, amigo del rey y compañero habitual de francachelas deportivas.
Bueno, para mi este es el verdadero escándalo y no el dibujo, y, ante esto, el juez del Olmo no hace absolutamente nada. Dos meses de vacaciones, un Bribón nuevo, cacerías y ausencias pero lo importante es un dibujito diciendo que está trabajando. España sigue siendo diferente. Pero si sigue así, la estancia de esta familia en La Zarzuela y en Marivent, tiene fecha de caducidad. Que la gente empieza a despertar.
Y, en el fondo, todo por culpa de un PSOE cortesano y pelota. ¡Ya está bien

martes, 24 de julio de 2007

A nova portada da revista El Jueves

Imaxino que a día de hoxe xa saberedes todas e todos que o pasado venres a revista satírica El Jueves foi secuestrada polo xuíz El Olmo. Non vou reproducir aquí a portada orixinal porque está máis que vista por todos os lados. De feito en internet xa se subastan exemplares por valor de 2500 euros.
A web da revista non funcionou durante algúns días posto que se saturou e logo foi intervida polo xuíz ata que retiraron a portada orixinal.
Hoxe amósanos unha nova versión que seguro non lle molestará en absoluto á Casa Real nin o xuíz.
A verdade é que debido a este secuestro hábrese un bonito debate sobre a liberdade de expresión, ¿por que vós credes que aínda que na portada dunha revista se amosen as figuran dos Príncipes de Asturias facendo o amor é para retirála de circulación?, ¿por que falando claro, é que Felipe e Letizia non follan?

lunes, 23 de julio de 2007

Ala Dura

Esta é a viñeta que publicaban Pinto e Chinto o sábado 23 de xullo no diario La Voz de Galicia sobre o xiro que dá o PP á dereita logo de cargarse a un dos seus valores máis centristas, Josep Piqué. Creo que a viñeta o di todo e sobran os comentarios.
A verdade é que a min gostaríame que cambiasen algúns deses reactores que levan na á dereita para a esquerda, polo ben do noso País, pero así son estes do PP, que lle imos facer....

viernes, 20 de julio de 2007

Acebes cepíllase a Piqué co beneplácito de Rajoy

Agora sí, agora está claro que a volta ó centro do PP xa é imposible. Rajoy rechaza o ofrecemento de Ruiz Gallardón para as vindeiras eleccións, e agora encárgalle o Pit-bull do PP (Ángel Acebes) que se cargue a Piqué, unha das cabezas máis centristas que operaban no Partido Popular.


O partido conservador queda agora en mans de personas como Acebes, Zaplana, Esperanza Aguirre, Martínez Pujalte, unha garantía de partido centrista e centrado. A flor e a nata da dereita máis recalcitrante. Rajoy coma sempre non intervén na operación lávase as mans. Que vaia poñendo as barbas a remollo Gallardón porque dame a mín que lle quedan dous telediarios, e que Espe será a encargada de afeitalo a cuchilla.


Malos tempos para os "descarriados" no PP, ou eres da liña dura ou tes que parecelo, senón esto é o que hai.


Os centristas a casa, que non molesten. Acebes dixit.

O neno predicador

Como a Igrexa utiliza a un cativo para manipular ás masas. Dende logo case me convence, está cheo de argumentos

viernes, 13 de julio de 2007

O meu blog está censurado na China



Si, si.... como o escoitades, o meu blog está censurado na China. Eu non sei que mal cometería, xa que este blog creo que ten uns contidos que os pode ler calquera (outra cousa é que opine igual).

Lendo un post do blog de Arbillas entereime que o dela estaba censurado, e entrei eu a consultar o meu blog a través de greatfirewallofchina, cal foi a miña sorpresa ó ver que ningún chinés que resida no seu país non poderá ver nuca estes comentarios.

A verdade, e sinceiramente, non creo que a ningún chinés lle interese moito o que eu aquí escribo, pero bueno sempre che fastidia ser merecedor de tal distinción.

Dándolle voltas ó asunto, houbo un momento no que entrou a dúbida de se esta páxina fose unha web propagandística en contra do réxime chinés, pero creo que non, porque fixen varias consultas de temas relacionados co comunismo e sempre deixaba acceder.

Bueno, aquí queda esto como curiosidade.

Aznar Borracho fala do viño, a DGT e moito máis

Lebrádesvos daquelas lindezas que se lle ocurriron o soso queridísimo ex-presi "Ansar" sobre a DGT e o viño... Pois hoxe atopei este vídeo-parodia sobre aquel caso. O final non é que sexa moi bó, pero a manipulación do son que fan ó principio sobre aquela célebre frase é mítica. Pasade e disfrutade.

jueves, 12 de julio de 2007

Jiménez Losantos e a súa tropa cargan agora contra o colectivo homosexual


Mezquinos, este é o único cafificativo que merecen Jiménez Losantos, Pablo Molina e o seu diario Libertaddigital.

O columnista Pablo Molina chama a celebrar o “Día del Macho” . Libertad Digital toma agora co colectivo gai.

Se ben, en ocasións, fano por medio do humor, día a día queda máis patente o desprezo desprecio que Libertad Digital amosa cara as minorías –un dos principais eixos das medidas sociais emprendidas polo Goberno socialista-. Inimigos de todo o que teña que ver con Zapatero e coa intervención estatal para a solución de moitos problemas –da que estes críticos tamén gozan e gozaron no pasado pola forza- o búnquer mediático conducido por Federico Jiménez Losantos lanzou un novo dardo o colectivo gai. Este feito saca a relucir a contradicción na que caen diariamente os membros deste diario: onde se autoproclaman como “liberais”, amosan, no plano social, unha visión tremendamente retrógrada da sociedade, que nos retrotrae, en ocasións, ós mellores momentos do Réxime anterior.

Polémico video promocional do Getafe CF

Círculos conservadores piden a súa retirada por blasfemo. Non hai moito tempo estas mesmas persoas pediron aretirada dunha exposición en Extremadura, subvencionada pola Junta, cos mesmos argumentos.

Que o fervor que desperta o fútbol é case máis grande que o que levantan as relixións é un feito. Tal vez é esta idea a que aproveitaron os creativos que realizaron a nova campaña para atraer socios do Getafe F.C. Sen dúbida, o nuevo anuncio non deixa indiferente a ninguén: unha voz en off na que persoaxes bíblicos dicen “non” a Deus para recordar que “primeiro está o meu equipo”.

Por suposto, a polémica non tardou en xurdir. Dende a web ultraconservadora HazteOir.org xa solicitan ós responsables do clube “a retirada do seu blasfemo anuncio”. Segundo esta plataforma, o anuncio “ofende gravemente ós cristiáns”.

Creo, polas últimas novas que teño, que a Conferencia Episcopal (esta que hai uns días amparou a un cura violador de menores) pediu tamén a retirada do vídeo, que o Getafe procedeu a interrumpir a súa emisión.

"Se todos foramos ateos, o mundo sería máis pacífico". Saramago dixit.



O pasado día 10 o premio Nobel de Literatura 1998, o portugués José Saramago, congregou a máis de tres mil personas na capital colombiana, para escoitar unha mesa redonda sobre literatura, política e vida. Saramago sinalou que "se todos foramos ateos, o mundo sería máis pacífico" e concluiu ó dicir que "yoeu non son pesimista, o que pasa é que o mundo está pésimo".
Saramago, aínda que unha persoa de esquerdas e moi comprometido socialmente, non é santo da miña devoción, politicamente falando. Difiro moito del cando nalgún dos seus libros solicita o voto en blanco masivo. Para min un acto coma ese é darlle pulo á dereita. Agora ben, no relixioso e no espiritual son un fervente seguidor no escritor do Alentejo. Hai un libro del que llo recomendo a tod@ aquel co que teño a oportunidade de falar de Saramago: O evanxelio segundo Xesucristo. Este libro é como José Saramago interpreta as Sagradas Escrituras e como cré que foi a vida de Xesús realmente. É un libro totalmente recomendable para todos aqueles que practicamos o agnosticismo.
Pero o que iamos, comparto totalmente as palabras do escritor. Non é que se todos foramos ateos non habería ningunha guerra, pero a meirande parte delas, o igual que doutros males na nosa sociedade son producto das crenzas relixiosas e da influencia que os líderes das distintas relixións exercen sobre nós.
Un dos grandes males das relixións é que nun determinado momento da historia unha persoa escribe unha afirmación, logo esta tomase coma un dogma e hai que cumprila a raxatabla. A humanidade cambia moi rapidamente en todos os aspectos menos no relixioso, e o que hoxe vale no tecnolóxico mañá está obsoleto, pois deso deberían tomar nosa as relixións, de que co tempo non é malo mudar certas afirmacións, senón que sería avanzar e modernizarse.
Bueno outro día seguimos falando deste tema que a min me preocupa tanto ou máis que a política.

Un momento de relax e un paseo pola historia da pintura

Magnífico vídeo que fai un repaso polo retrato feminino ó longo da historia do arte. Todo elo acompañado de un precioso tema musical que invita ó relax. Que o disfrutedes

martes, 10 de julio de 2007

Esixo que Rajoy entregue as actas.



Este blog únese á campaña iniciada por yogrito.com na que promove a entrega das actas das reunións que o goberno de Aznar mantivo a propósito dos atentados do 11 M. Do contido desas reunións nada se sabe posto que todos os documentos escritos e informáticos foron debidamente eliminados. A democracia española non pode permitirse que se lle oculte o que se falou e decidiu nesas reunións. É, polo tanto, una exsixencia democrática. Dámoslle a oportunidade ó PP de demostrar que é un partido democrático e que valora por riba de todo a verdade; si o partido de Rajoy se negase a entregar esas actas estamos no noso dereito a pensar que o PP ten algo inconfesable que ocultar á cidadanía española. Dámoslle a oportunidade de demostrar a súa inocencia.Texto completo da campaña promovida por yogrito.com:
Ya que el Partido Popular parece haber iniciado una nueva era de claridad y transparencia, comenzando por la petición al Gobierno para que revele las actas de negociación con el grupo terrorista ETA, queremos aprovechar el momento y exigir a l@s responsables del partido y del anterior gobierno que se sinceren con la ciudadanía y muestren una serie de documentos. Para ello, enviaremos este email personalizado a la siguiente dirección: atencion@pp.es
"A la atención del Presidente del Partido Popular:
Después de su intervención en el pasado Debate sobre el Estado de la Nación y sorprendido/a gratamente por su giro radical hacia la transparencia y la verdad, quería aprovechar un momento que tal vez no se repita en mucho tiempo. Por ello, me gustaría solicitarles de manera formal que enseñen al pueblo español una serie de documentos que, como las actas de negociación con ETA, puedan clarificar graves sucesos del pasado y ayudar a limpiar su verdad y su buen nombre:
- Solicito a José María Aznar y a Ángel Acebes, como máximos representantes de su anterior Gobierno, que saquen a la luz todas las actas de las reuniones que mantuvieron durante los tres días siguientes al atentado del 11M de 2004 en Madrid. Al pueblo español le gustaría conocer de primera mano de qué se habló en las reuniones de Gobierno que se celebraron esos días y también qué temas trataron como miembros del Partido Popular ante las cercanas elecciones.
- Reclamo al Partido Popular que revele todos los detalles del acuerdo con Estados Unidos que llevó a nuestro país a intervenir en la guerra de Irak. Entendiendo que los motivos militares eran infundados y falsos, supongo que el Gobierno español llegó a un acuerdo de contraprestaciones con el gobierno americano para obtener su apoyo. La comunidad española e internacional necesita y quiere saber qué precio tuvieron y tienen los cientos de miles de victimas de esta guerra injusta.
Estoy seguro/a de que en su nuevo afán de búsqueda de la verdad no tendrán ningún problema en revelar estas informaciones en los próximos días. La ciudadanía española seguro que agradece este nuevo camino de sinceridad.
Atentamente: _____________ "

jueves, 5 de julio de 2007

Mariano Rajoy, destrozado, sae dolorido do congreso

Pobre Marianín. Esta Eva Hache cada día é máis mala.

O vídeo que intentou censurar o PP

Este vídeo circula polo Youtube, e o PP desfaise todos os días en intentar censuralo. ¿Sabedes por que? Simplemente porque conta como foi a historia, tan só eso. Pero o PP ponse encarnado cada vez que lle lembran o seu pasado.

martes, 3 de julio de 2007

Exercicio de habilidade: Acerte antes de 30 segundos cal destas dúas fotos pertence a unha das múltiples manifestacións do Partido Popular.

Fotografía 1
Fotografía 2

Nenos iraquís xogan a executar a outro

Fotografía de Associated Press tomada estes días en Iraq. Creo que non compre ningún cometario sobre ela. A dureza e a crudeza da imaxe díceo todo.
Pero como pode haber señores que durman tranquilos, logo de ser eles o detonante de toda esta historia que semella máis unha película de terror que a realidade do século XXI.
Está clara a importancia da fotografía, fai revolver as conciencias dunha maneira que a un só lle quedan ganas de intentar ver a Bush, Blair e Aznar, plantarse diante deles e dicirlles ben alto: ASASINOS. Pero creo que a estas alturas xa llo terán dito moitas veces e a eles seguro que lles dá o mesmo.