Unha homenaxe moi emotiva

Onte, día 27 de agosto, uns centos de ourensáns e ourensás démonos cita ó carón do Convento de san Francisco, xusto onde hai 72 anos doce balas atravesaron o corpo de Manolo Suárez, primeiro alcalde socialista de Ourense para rematar coa súa vida.

Onde tivo lugar o merecido e esperado homenaxe póstumo a este demócrata que foi asainado vilmente por eso, por ser demócrata.

O acto tivo lugar ante os seus dous fillos Pablo e Dolores, xa que desgraciadamente a súa outra filla, Paz, fora enterrada esa mesma mañá na cidade da Coruña. Unha mágoa que non poidese ter visto como a cidadanía ourensana lle rendía homenaxe a seu pai.

José Luis Cuerda foi o encargado de ler a desgarradora carta (pódedela ler máis abaixo) que Manolo Suárez poido escribir gracias a un lápiz e un papel que lle deu un cura, que logo se encargaría de facerlla chegar a súa familia.

Cuerda non foi quen de conter ás bágoas, como así nos pasou a moitos. Eu xa a tiña leído algunha vez, pero escoitala en boca do director albaceteño e coa música de fondo dos mestres da Escola de Música de Ourense foi moi dramático.

Ó remate puiden compartir un par de cañas e moitas verbas co fillo adoptivo do Ribeiro, José Luis Cuerda. E coma todas as veces que desfrutei da súa compañía debatemos e charlamos de moi variadas cousas, pero sempre botándonos unhas risas.

Non deixedes de ler a desgarradora carta que Manolo Suárez lle escribe a súa dona, Celedonia e ós seus fillos/as que aquí vos ofrezo.

Lola Suárez Breta, sostén o retrato de seiu pai, Manuel Suárez Castro, fronte ó Concello de Ourense.

Diego Lemos para El País

Queridísima Celedonia y queridos hijos:

A este padre y este esposo, que durante toda su vida no ha prodigado más que el bien a todo el mundo, dentro de unas horas lo van a matar en nombre de la ley de la fuerza, pues es la que hoy sigue en los pueblos que dominaron para el terror unos hombres que habían jurado respetar la Constitución de esta España digna de mejor suerte. Hoy la están destrozando y para mayor escarnio lo hacen invocando a un Dios que, según su doctrina, decía que los hombres éramos hermanos. Tengo la seguridad completa de que si volviera a la tierra sería otra vez el que expulsase del templo a estos mercaderes de su religión que en este momento intentan para mayor escarnio que me confiese, cosa que he rechazado con las manifestaciones que se merecen por la farsa que vienen representando, ultrajando su religión, por el asentimiento que presentan a la matanza que se viene realizando a pesar de que ellos manifiestan que para matar, sólo Dios.

Por lo tanto, si aún quisieran cometer el nuevo escarnio de decir que lo hice, conste que es una falsedad más, como todas las que vienen propagando en los periódicos mercenarios de que disponen.

Dile a mis hijos siempre y en todo momento que su padre perdió la vida de una manera violenta, no por ser ladrón ni asesino, ni un mal ciudadano, y que por el contrario, perdió la vida por ser una persona decente, amante de todos sus ciudadanos, sin fijarse nunca en el ideal que tenían ni en su condición social, muriendo convencido de que ésta es la razón suprema por la que me hacen desaparecer. Porque en la España que quieren crear no tienen cabida las personas de buenos sentimientos, amantes de la familia y que jamás, ni de hecho ni por el pensamiento, pretendió hacer desaparecer a ningún ser humano.

Pues a pesar de esto y según la sentencia que me han leído hace un momento, eran tales invenciones, como si yo fuera un asesino, para justificar este hecho que van a realizar, como lo han hecho ya con tantos otros hermanos.

Y nada más, tengo la seguridad de que muy en breve los culpables pagarán también con su vida tan horrorosa tragedia, porque no tienen razones y porque además no pueden triunfar los que para conseguirlo se están ahogando en sangre.

Esta sangre derramada dará sus frutos y con esta comunicación plena, muero tranquilo, porque mi única preocupación sois vosotros y la situación en que de momento quedáis, situación que será reparada en el momento próximo en que sean vencidos los que me hacen desaparecer.

¡¡Adiós para siempre amantísima esposa y queridísimos hijos, con muchos besos y abrazos de tu esposo y padre!!

Cuartel de Ourense, 27 de julio de 1937

Máis información sobre a homenaxe:

A emoción preside os actos de lembranza da cidade ó ex rexedor socialista Manuel Suárez.

Un silencio roto polo berro social.

Morro tranquilo...

Ourense, honrou emocionado, ó derradeiro alcalde republicano que asasinou o golpe militar do 36.

O día no que a Cuerda se lle quebrou a voz.

A homenaxe ó ex alcalde Manuel Suárez une a todos os partidos 72 anos despois de ser fusilado.

Era un home bo e xeneroso.

O alcalde Suárez retomou a palabra.

Un dos responsables da modernización da cidade nos anos 30 e que foi clave na mellora do hospital.

Ourense homenaxea a Manuel Suárez, o derradeiro alcalde da República.

Homenaxe póstumo en Ourense ó alcalde republicano Manuel Suárez.

Homenaxe a título póstumo ó ex alcalde republicano Manuel Suárez.

O concello de Ourense homenaxea o alcalde Manuel Suárez, impulsor da modernización da cidade nos anos trinta, que foi represaliado no 1937.

Ourense lembra o seu derradeiro alcalde republicano.

In Spain, These Hills Are Alive

Hoxe rematou a II Feira do Viño de Castro Caldelas, da cal desfrutei moito, e sobre todo descubrín e aprendín moitas cousas novas sobre os viños da miña terra gracias as catas guiadas que había organizadas.

Nas catas falamos de moitas cousas, pero unha delas é que lle solemos dar máis valor ás cousas de fóras que ás da casa, aínda que moitas veces non debera ser así.

Pois para aqueles que lle dan máis valor ó de fóra co da casa, dicir que fóra comézase a falar moito e ben dos viños da nosa casa, para mostra dádelle un vistazo o extenso reportaxe que lle adica o xornal norteamericano The New York Times ós caldos da Ribeira Sacra.

Tamén teño que dicir que aprendín moito da amena cata e charla que nos deu Luis Paadín no Castelo de Castro Caldelas. Esta pequena introducción ó mundo dos nosos viños animoume moito a seguir aprendendo sobre este tema.

E a partir de hoxe esperando que a III edición da feira saia tan ben como esta. Xa só quedan 364 días.

Estimada Señora Dona Rita Barberá....

Estimada Señora Dona Rita Barberá, non teño o placer de coñecela, nin tampouco moito interés (todo sexa dito de paso). O motivo de dirixirme a vostede é que me sentín ofendido, como cada vez que escoito alguén do PP coa mesma cantinela, de que todos/as somos iguais. Dixo vostede estes días que todos/as os/as políticos/as recibiamos agasallos.

Vostede fixo tales afirmacións logo de que a implicasen como receptora de unhas dádivas en forma de bolsos de firmas pouco asequibles para o resto dos mortais. As persoas, que parece ser, a obsequiaron con tales complementos, son os mesmos que aparecen imlicados no Caso Gurtel e que agasallaron a Francisco Camps cuns traxes a medida.

Eu non sei cal foi o motivo polo que vostede recibiu estes agasallos, e non quero parecer desconfiazo, polo que vou a pensar que foi sinxelamente porque quen llos fixo era seu amigo.

Se é así, eu teño que recoñecer que recibo moitos agasallos de amigos, pero sempre na miña condición de cidadán da pe. O que non teño recibido é ningún obxecto sen abonar diñeiro a cambio na miña condición de concelleiro e por facer "favores".

Aquí está o "tic" da cuestión. Calquera pode recibir agasallos?. A resposta é sí. Pero sempre na súa condición de cidadán e sen dar nada a cambio. O problema ven cando o obsequio é reibido polo alcalde, concelleiro ou presidente de turno, pero por ter feito algunhas "cousiñas" a cambio. E ahí é onde hai que dicir NON taxantemente.

Entón non pretenda meternos a todos no mesmo saco, porque eu xamais recibin ningunha dádiva como concelleiro nin por ter feito nada a cambio.

Moi atentamente, o seu adversario político, Eladio Osorio Montenegro.

A maxia existe

Fotografía de Suso Regal para o xornal Faro de Vigo

As Xuventudes Socialistas de Ourense demostraron onte que a maxia existe. Foron quen de adiviñar con quince días de antelación varios dos nomes das persoas que resultarían "agraciadas" cunha praza fixa na Deputación Provincial de Ourense.

Este feito tivo unha enorme repercusión mediática. Tal foi así que se fixeron eco do mesmo varias canles de televisión e todas as radios con cobertura provincial.

Tamén foi moi ampla a cobertura nos medios escritos. Aquí vos deixo uns enlaces coa nova dada polos principais xornais:

La Voz de Galicia

El País

Faro de Vigo

Xornal de Galicia

Ourense Dixital

De Luns a Venres

Europa Press

GZnación

GaliciaÉ

La Opinión Coruña

Gente

Vieiros

Los Genoveses

El Plural

Los Genoveses

E ante o obvio, que é que non fai falta ser mago para adiviñar quen vai aprobar as oposicións na Deputación, Baltar contestalle ás mozas e mozos de XXSS de Ourense que se adiquen a traballar e que non o critiquen. O problema é que para traballar en Ourense é moitísimo máis doado se tes o carné do PP.

O presidente da Deputación de Ourense que sempre obviou tomas as recomendacións que se lle fan dende o PSdeG-PSOE en prol da limpeza nos procesos de selección de persoal, non se amilana e ven de convocar estes días once prazas máis para traballar no seu particular "cortixo" onde xa son máis de 1000 as persoas que acolle.

Entre os aprobados nestes días e que teñen unha estreita relación so Partido Popular atópanse o fillo do portavoz provincial do PP e alcalde de Muiños, unha concelleira do PP en Xinzo de Limia e parella do fillo do alcalde, un concelleiro do PP en Sarreaus, a muller do alcalde do PP de A Merca, o xenro do alcalde do PP e de Vilamarín e senador, a sobriña do tenente-alcalde do PP de Cartelle, un ex-concelleiro de Nogueira de Ramuín, o irmán da alcaldesa do PP de Vilamartín de Valdeorras, un concelleiro do PP de Punxín, un concelleiro do PP de Larouco, o xefe de prensa do PP nas últimas eleccións, a filla do ex-xefe de prensa da Deputación e Director do Centro Cultural, así como varios fillos de funcionarios afíns ó PP.

Suma e segue. Pero ante todo esto, Núñez Feijóo que hai unhas semanas dixo que ía acabar co caciquismo, non dice nin mú.

Baltar anda estes días bastante apurado para asegurase apoios entre os alcaldes do Partido Popular da provincia de cara ó vindeiro Congreso Provincial, onde pretende deixar "colocado" ó seu fillo. E como os alcaldes "baltaristas" lle costa tragar o seu fillo, José Luis Baltar Pumar anda a facer encaixe de bolillos.

Agora vou facer eu de pitonisa, e xa veredes como nas vindeiras oposicións entran a traballar, entre outros/as, un fillo do alcalde de O Bolo, un fillo do alcalde de Padrenda e o irmán da nora de Baltar. Esto é así porque o Presidente da Deputación os deixa para outra vez, porque desta era bastante escandaloso que entraran todos coas críticas que lle chovían por parte do PSdeG-PSOE.

Xuventudes Socialistas de Ourense adiviñan os premiados na "lotaría" da Deputación

Viñeta de Forges

As mocidades do PSOE organizaron un espectáculo satírico para denunciar o "enchufismo" no ente provincial e o veto á entrada "a persoas válidas por non teren padriño".

Rubén Álvarez García (Administrativo de Administración, Grupo C1): fillo do Alcalde de Muiños. Carmen María Casal Enríquez (Administrativo de Administración, Grupo C1): noiva do fillo de Isaac Vila e Raúl Soto Martínez (Informático, C2): ex concelleiro de Nogueira de Ramuín. Son os tres nomes dos catro que, aseguraban as Xuventudes Socialistas (XXSS) aprobarían en Ourense os seus respectivos procesos de oposición.

As mocidades do PSOE expuxeron durante dezaseis días unha urna na sala de exposicións da Casa da Xuventude na que o mago "Antoñito Blake" introduciu o sobre cos nomes dalgúns dos que aprobarían e que foi aberta na mañá deste luns. O mago procedeu posteriormente á lectura dos nomes e ao seu cotexo coa lista de 24 aprobados. Dos catro nomes contidos no sobre, o mago acertou tres. "Todos con vínculos claros co PP", quéixanse os mozos do PSOE en Ourense, denunciando ao fío que entre os aprobados aparecen moitas outras persoas relacionadas co PP "como a muller do alcalde d'A Merca ou o concelleiro de Sarreaus do PP Manuel Rodríguez Martínez, que entrarán na Deputación como conserxes". "Tamén, como auxiliar administrativo entrará a filla da actual compañeira do alcalde de Cartelle; dato curioso xa que na Deputación traballa tamén a filla da súa primeira esposa, entre outros familiares", debullan. "Asimesmo, entrará como técnico superior informático o xenro do alcalde de Vilamarín, e nada menos que senador, Amador Vázquez", indican as XXSS.

"Á marxe da pantomima do mago, é un escándalo o que está sucedendo dende hai tempo", afirmou durante o acto o secretario xeral das Xuventudes Socialistas, Jonathan Da Silva, "estes datos e estes prognósticos pode facelos realmente calquera cidadán da provincia, como teñen reflictido algúns medios de comunicación". "Descoñezo o truco, pero é evidente que algo cheira moi mal", dixo. Insistiu o Da Silva en que se trata dun exemplo de "perversión da democracia baseada no caciquismo puro e duro".

Fonte Vieiros

Aquí podedes ver os dous vídeos da performance. O primeiro é de canto introducen os nomes na furna e o segundo de cando extraen o sobre.

A forza lexítima das ideas

Fotografía: Pili Prol

Artigo publicado hoxe día 19 de xullo de 2009 no xornal La Voz de Galicia, de Xosé Manuel Rodríguez.

Eladio Osorio comparte co seu fillo a militancia no PSOE e a presenza na corporación de Castro Caldelas, donde son alcalde e concelleiro do goberno.

Nas primeiras eleccións municipais da agora cuestionada transición democrática un daqueles indestructibles Jeep Comando percorría as rúas de Castro Caldelas cun mozo que facía campaña a prol do seu pai lanzando a consigna de: «¡ Caldelao ! se eres intelixente vota á Asociación de Electores Independente». Naquel ano de 1979 o candidato era Eladio Osorio Castro, que tivo que liderar unha candidatura independente polos problemas que había daquela entre as dúas correntes do partido, e o rapaz que exercía de axitador político era outro Eladio Osorio, neste caso o seu fillo.

O exemplo

Hoxe, 30 anos despois, o pai é alcalde de Castro Caldelas e o fillo un dos concelleiros que integra o grupo de goberno do PSOE. E os dous coinciden coma dúas gotas de auga ao recoñecer que na discrepancia e na confrontación de ideas lexítima, sen extremismos, está a fórmula que os leva a traballar e a compartir o proxecto político sen grandes diferenzas de opinión.

Eladio Osorio Montenegro cre ver a orixe da súa vocación política «en que sempre o fun mamando na casa, xa dende pequeno vivín compartindo as miñas actividades cos temas políticos e aos 14 anos xa estaba no Sindicato de Estudiantes e participando nas folgas contra o PSOE». Aos 19 anos entrou de concelleiro -botou dous mandatos, deixouno catro anos e recuncou en 2007- e recoñece a seu pai como modelo, ao tempo que asegura que non hai problemas con el no día a día político: «El é o alcalde e eu un dos seus concelleiros e levámonos moi ben porque dende cativo ensinoume a discrepar e a defender as miñas opinións e os meus argumentos. Discutimos ou podemos ter diferenzas de criterios ou de opinións, ás veces somos os que máis discutimos do grupo -o PSOE ten 6 dos 9 concelleiros de Castro Caldelas- pero fóra diso non pasa nada. Meu pai sempre me ensinou que hai que ter capacidade crítica e de discrepancia, sempre no plano político e no marco do debate lexítimo e do respeto. E con iso medrei».

Logo de varias tentativas, á terceira foi a vencida e Eladio Osorio Castro é alcalde de Caldelas dende 1987 -agás entre finais de 1996 e 1999 por mor dunha moción de censura-. Do concelleiro co que comparte nome e leva o seu apelido di que «está na política porque o viviu de pequeno, xa na casa, e pediu el estar e á agrupación local do PSOE pareceulle ben por ser unha boa oportunidade para darlle presenza na lista a un mozo. Eu non llo aconsellei, nin se deixaría porque sempre tivo criterio propio -dos catro irmáns só Eladio se decantou pola política activa-». Nun hipotético futuro o pai non se posiciona sobre unha sucesión: «Nin o vexo nin o deixo de ver como candidato á alcaldía. Nin vou influir nin llo aconsello, e sobre a miña opinión está o que decida a agrupación local».

Da resignación á ledicia

O pai recoñece que é difícil loitar no rural «porque consigues cousas a base de moito esforzo pero a xente acaba marchando porque ten traballo noutro lado», aínda que aposta por un futuro baseado no sector primario, a natureza e o turismo ao tempo que reivindica mellores comunicacións e infraestructuras. O fillo, concelleiro de cultura na primeira etapa, sinala que «con poucos medios podes facer cousas igual».

O meu coche...

Pai, fillo e espírito santo

Hai unha frase que se lle atribúe a Núñez Feijóo de cando el regresou a Galicia: "A Baltar me lo pulo en diez minutos". É certo que lle está levando máis de dez minutos, pero todo vai camiño de que a defunción política do barón do PP vaina oficiar Núñez Feijóo.

Estes días volven as ameazas cruzadas. Agora xa non vale que o fillo, co consentimento do pai lle diga o espírito santo que Ourense está sendo maltratada (como xa fixeran hai anos), quenes se sinten maltratados son os baltaristas, ese e só eses é o xerme de toda esta crise. Baltar e os seus queren seguir tendo a cota de poder que tiñan ata o de agora, e eso segundo eles pasa porque o fillo sexa o novo secretario provincial. Pero segundo o pai era respectado por unha ampla maioría dentro das filas do PP, os alcaldes agora identifícanse máis co espírito santo (que é quen reparte a pasta dende a Xunta) que co fillo (que non reparte nada, como se encargou Núñez Feijóo cando o nomeou secretario da mesa do Parlamento).

Os acólitos de Baltar aínda non deron dixerido o nomeamento de Rogelio Martínez como delegado da Xunta de Galicia en Ourense, e día si e día tamén encárganse de pasar dosieres á prensa por capítulos sobre as falcatruadas que este cometeu cando era alcalde de Arnoia.

Aquí vos deixo unha serie de artigos da prensa de hoxe para que vexades como está evolucionando o tema.

Faro de Vigo: Baltar chama a filas para defender o seu feudo.

El País: O delegado de Ourense deplora as "ofensas" do baltarismo a Feijóo

La Voz de Galicia: A cúpulas da Deputación de Ourenseataca a Feijóo para perpetuar a Baltar

Xornal: Baltar planta a Feijóo en Ourense

Xornal: Alcaldes de Ourense confirman que Baltar presiona a Feijóo

El Correo Gallego: Baltar avala as críticas de alcaldes ourensanos ó trato do Executivo

A Nosa Terra: Baltar recoñece o conflicto interno no PP

Galicia Confidencial: Unha batalla soterrada difícil de predecir

Non nos dobleguarán

Unha vez máis, a banda de asasinos de ETA volve a matar a un inocente. Hoxe, outra vez máis, todos/as os/as demócratas debemos de estar unidos e falar cunha mesma voz, esa voz que berra o repudio ós/ás que intentan impoñer as súas ideas cunha pistola.

Ver para crer

Baltar ataca de novo. Os seus seguidores amenazan con escisión a Feijóo por carta. Deixovos o artigo publicado onte polo xornal Faro de Vigo e polo que publica hoxe El País. Os baltaristas estes días non se esconden de dicir en público que o que se lles está a facer a eles, que foron os que levaron o peso da campaña, non é de recibo, e mentras tanto non fai máis que premiarse ó sector de Rogelio Martínez.

FARO DE VIGO.

La carta que circula entre alcaldes y concejales del PP de Ourense contra el trato que Feijóo da a la provincia y a José Luis Baltar no ha gustado en la dirección regional del partido. El secretario xeral, Alfonso Rueda, llamó ayer por teléfono al barón ourensano para que le aclarara el contexto en que se hizo ese escrito en el que los firmantes comunican "a nosa firme decisión de reivindicar de inmediato un cambio na súa actitude respecto de Ourense e do seu presidente, corrixindo eses desplantes e atendendo á voz de Ourense, única, e que pronuncia, en nome de todos, José Luis Baltar Pumar".

Rueda es ahora el hombre fuerte del partido, el encargado de llevar las riendas y los asuntos más delicados, dado que Feijóo está volcado en la Xunta. De ahí que el número dos del PPdeG contactara ayer con Baltar para determinar el grado de implicación del partido provincial en la elaboración de la carta que se estaría remitiendo a alcaldes y concejales del PP de la provincia para que la firmasen.

Fuentes del partido ourensano aseguran que Rueda ejerció con autoridad y llamó al orden al barón ouresano, debido a que en el escrito, en concreto en la "quinta consideración", se concreta que "chegou o momento de decir basta xa á serie de humillacións e desplantes que está a recibir o noso presidente provincial co gallo das designacións e nomeamentos producidos dende a toma de posesión do novo goberno autonómico".

En la misiva se llega a calificar el comportamiento del presidente de la Xunta, Núñez Feijóo, de "intolerable cara o gran e único valedor da provincia de Ourense –Baltar– que non vamos a consentir".

Y con una exigencia final a Feijóo, en el sentido de la "adopción de medidas e acordos que corrixan a situación denunciada e reparen públicamente as que consideramos súas erróneas e erráticas decisións".

EL PAÍS

José Luis Baltar justifica el documento dirigido al presidente del PP gallego, Alberto Núñez Feijóo, en el que cargos del PP orensano denuncian la "humillación" a la que éste lo está sometiendo a él, y a la provincia, al recortarle poderes territoriales. Tras un día de silencio, el dirigente orensano reprochó ayer, en una entrevista en la Cadena Cope, que se hubiera filtrado el documento a este periódico. El dirigente orensano ha dado un paso al frente y ha mostrado su disposición para negociar con Feijóo, llegado el momento, una salida al conflicto interno.

Baltar confesó que el documento evidencia las discrepancias del PP orensano sobre "diversas posturas" adoptadas por la dirección gallega del partido. Reconoce además que el escrito pretendía recoger las firmas de 40 o 50 alcaldes para negociar con la dirección llegado el momento "y no tener que ir los 50 allí, sino sólo dos o tres y decir que esa postura la apoyan señores que tenemos aquí". "Se están haciendo unas cosas", dijo, "y nosotros pensamos que deberían hacerse de otra manera".

El duro escrito en el que los cargos fieles a Baltar demandan a Feijóo que enderece su "errónea y errática" política, al tiempo que amagan con la escisión, pretendía generar, según el barón orensano, "un debate interno para el mejor funcionamiento del partido y de las instituciones". El objetivo del documento era, según señaló en la entrevista, "no estar callados a ver si se puede corregir algo".

El presidente orensano lamentó la filtración - "mala suerte", dijo- de ese "debate interno" ya que había un "compromiso de que no se haría público". Considera que su difusión "hace un daño tremendo al partido". "Quienes se encargaron de filtrarlo son esa gente que, con el cariño que le tienen al partido, piensan que con esto mejora la situación", reprochó.

En cualquier caso, Baltar asume la situación que se ha generado y, tras negar que haya recibido llamada alguna del secretario general del PP gallego, Alfonso Rueda, para reprocharle el escrito, puso de manifiesto su voluntad de negociar. "Llegado el momento" le comunicará a Feijóo aquello a lo que "aspira" el PP de Ourense, al tiempo que se muestra dispuesto a escuchar "los razonamientos suyos para ver cómo está la situación".

Mientras Baltar da la cara, tras negar el lunes a este periódico tener conocimiento del escrito, el núcleo de sus afines (encabezado por su hijo, el diputado José Manuel Baltar Blanco y quienes ya intentaron una escisión durante el Gobierno de Fraga) insiste en evitar pronunciarse. Antes de conocer las declaraciones del presidente orensano, los alcaldes alineados en el sector contrario a Baltar se planteaban mantener una reunión para advertir de que el documento contra la dirección del PP gallego no está secundado por los alcaldes "sino sólo por los más fieles" al barón provincial. Algunos de los más próximos al presidente, que negaban hace unos días tener conocimiento del escrito, sostienen ahora que se lo ofrecieron, pero no lo han firmado. Fuentes del PP orensano advierten de la difícil situación en que se ven algunos de estos cargos provinciales ya que el escrito se les presentó para firmar coincidiendo con un proceso de oposiciones en la Diputación al que concurren varios de sus hijos y familiares.

Votos ou catacló, catacló....

A frase máis célebre de Mariano Rajoy nesta campaña e na que fixo un verdadeiro aporte de ideas e proxectos políticos  resúmese na súa intervención de hai uns días: O domingo catacló, catacló...

Se lle queres dar catacló a Mariano como o queren facer Espe e Pedro J. vai a votar e vota PSOE.

Faleceu María Amelia

Deixounos María Amelia ós 97 anos. Para os que non a coñeciades, esta muller era un chorro de vida, unha socialista convencida que administraba, coa axuda do seu neto, un blog que era unha marabilla. Case todos os días nos facía rir co seu xeito de contarnos as súas experiencias.

Onte foise un pedaciño se internet, e sabendo como era de ácida a veces, seguro que se foi moi a disgusto por non poderlle votar ó PSOE nas vindeiras eleccións.

Así era María Amelia.

Este partido xógase en Europa

Hoxe ás doce da noite comeza a campaña electoral para elexir o Parlamento Europeo. Non dá igual a quen votar, nin dá igual quedar na casa. Co teu voto podes decidir que é o que queres para Europa, para os teus e para ti.

Os do vídeo votarán todos á dereita, eso é seguro. Ti podes elexir se esta é a Europa que queres o si prefires unha Europa máis social, que estea máis preto das persoas.

Só ti o podes cambiar.

Foro La Región con Leire Pajín

Aquí vos deixo un estracto da conferencia a que asisitín o pasado día 20 onde Leire Pajín disertou entre outras moitas cousas da importancia de Europa e das políticas globais, sin deixar de adicarlle un bo rato a temas moi candentes como son os casos de corrupción do PP, o aborto ou as novas medidas postas en mrcha polo goberno para dinamizar a economía.

Pero ó mellor tivo lugar ó remate. Unha boa charla ata preto da unha da madrugada nun restaurante de Ourense e cunha excelente cea. Alí compartimos mantel ela e dez persoas máis onde falamos e tamén discutimos moito sobre temas de máxima actualidade.

Coma sempre, un enorme placer poder compartir e intercambiar opinións cunha muller que é unha das mentes máis lúcidas do socialismo español.

Este partido xógase en Europa

Hoxe martes ás 20:00 horas no Centro Cultural Deputación de Ourense terá lugar unha conferencia de Leire Pajín enmarcada dentro do Foro La Región e presentado polo Secretario Xeral do PSdeG-PSOE, Pachi Vázquez.

A conferencia versará sobre a importancia das vindeiras Eleccións ó Parlamento Europeo. Se vos animades, vémonos por alí.

 

Adeus

Non sei a vós se vos pasa eso de ter unha canción especial na vosa vida. Unha canción que vos recorde situacións alegres, momentos felices, boas compañías, etc...

A miña canción sen dúbida ningunha é "Chica de Ayer" de Nacha Pop co gran Antonio Vega.

Antonio Vega finou onte, logo dunha vida bastante "movida". Aquí vos deixo esta gran versión coa Orquesta de RTVE da canción da miña vida.

Vai por ti Antonio Vega.

A promesa de Patxi López

Patxi López xa é lehendakari. O primeiro lehendaki que non pertence ó PNV, esto en sí é un feito histórico. Algúns analistas comentaban hai uns días que este era o último paso da transición en España. Eu non comparto en absoluto estas palabras. A transición en Euskadi está feita dende hai moitos anos. Non por estar o mesmo partido gobernando case trinta anos quere dicir que non se teña feito a transición política, porque senón o mesmo pasaría en Andalucía, Extremadura, Castela-León ou Castela-A Mancha. E ahí está en Alemania o Estado de Bavaria gobernado sempre pola dereita.

Ó que eu me refería é que é un feito histórico que haxa un cambio de goberno, igual que o será o día que se produza un cambio noutras comunidades que sempre estiveron gobernadas polo mesmo partido político.

Nótase que se van a producir cambios no fondo e na forma. O primeiro exemplo de cambio das formas é o de non xurar, senón prometer e o de facelo ante o Estatuto e non ante a Biblia e o Crucifixio.

Estes actos soen ser bastante rimbombantes, pero aínda así Patxi López mudou a fórmula de prometer o seu novo cargo por un modelo menos pomposo. Aquí o podedes ver:

A PROMESA DE PATXI LÓPEZ 

«De pie en tierra vasca, bajo el árbol de Gernika, ante vosotros, representantes de la ciudadanía vasca, en recuerdo de los antepasados, prometo desde el respeto a la ley desempeñar fielmente mi cargo de lehendakari».

O TEXTO TRADICIONAL DENDE JOSÉ ANTONIO AGUIRRE 

«Ante Dios humillado, en pie sobre la tierra vasca, con el recuerdo de los antepasados, bajo el roble de Vizcaya, juro cumplir fielmente mi mandato».

Núñez Feijóo o Pierre No Doy Una

A Núñez Feijóo non paran de medrarlle os ananos. Parece aquel personaxe de debuxos animados dos Autos Tolos, Pierre no doy una. 

Primero nomea cabeza de lista por Ourense a Luis Carrera Pásaro e resulta que o candidato evade capital ó paraiso fiscal de Illas Caimán, como xa dixemos aquí no seu día nesta entrada e nesta outra. Nesta ocasión Baltar quedou moi satisfeito porque como era sabido por todos, esta era unha aposta persoal do lider do PP galego e en contra de Baltar. Este último tomou tal decisión como unha afrenta.

Hai uns día descúbrese que Agustín Hernández o novo Conselleiro de Medio Ambiente, Infraestructuras e Territorio (tamán unha aposta persoal de Feijóo) certificou en calidade de Director de Infraestructuras da Deputación de Pontevedracomo rematadas unhas obras inacabadas pendientes de realización en Salvaterra do Miño. Unha ilegalidade que Hernández ve como "unha práctica habitual".

E agora e logo de nomear a Rogelio Martínez como novo superdelegado da Xunta de Galicia en Ourense faise público que este será investigado por estafa e malversación xa que parece ser que validou obras sin executar para cobrar axudas, tal e como se fai eco o xornal "El País".

Mentras esto acontece Baltar está que dá saltos de alegría, porque aínda que Martínez foi durante moitos anos o seu vicepresidente na Deputación, é o home máis temido por Baltar xa que representa o sector contario ó del dentro do Partido Popular. Boinas e birretes como eles se denominan entre sí volven a sacarse os trapos sucios entre sí.

Baltar contento segue a tocar o trombón alá onde vai e segue a poñer dossieres a disposición dos medios para ir lapidando a todo canto lle intenta facer sombra no PP ourensano.

Cando non se ten altura de miras

Ó longo da Historia, e sobre todo nos últimos cincoenta anos, ás relacións entre Cuba e EE.UU foron bastante malas. Coma sempre, cando hai unha disputa, tiveron parte de culpa os dous paises. EE.UU. na súa época máis escura nas súas relacións con Latinoamérica promoveu varios atentados e golpes de estado contra o Presidente cubano, Fidel Castro, ademais de manter un bloqueo que durou ata hoxe. Este a súa vez, nunca fixo chegar a democracia a un país que vivía sumido na corrupción e a ineficacia baixo a presidencia de Batista e a tutela norteamericana. Fidel desafiu a EE.UU. alineándose coa U.R.S.S. na Guerra Fría e provocando ós norteamericanos creando bases militares sovieticas no seu territorio. De especial dimensións foi a famosa Crise dos Misís.

Pero ó que ía, estes días atrás Barack Obama deu un primeiro paso para normalizar as relacións entre estes dous países veciños e levantou a prohibición que tiñan os seus cidadáns para viaxar á illa caribeña. A administración Obama está a manter tímidos contacto co réxime cubano.

Cando o presidente cubano, Raúl Castro, tiña que estar a altura da situación, e saber mandar xestos ó outro lado do estreito de Florida e devolver o xesto que fan dende Whasington, resposta cunha patada e di que Cuba non ten que facer ningún xesto cara EE.UU.

Cuba ten que facer un xesto, e moi grande, cara ós cubanos e cara o Mundo enteiro, que non foi quen de presionar como se presionou noutras partes do Mundo para que desapareza un réxime totalitario, caduco e propio doutras épocas.

Pode que cando os barbudos se enfdrontaron a Batista, presidente dun país onde as corruptelas campaban as súas anchas fora ben visto por moita xente de esquerdas. Pero hoxe ós que nos consideramos socialistas ou socialdemócratas debemos alzar a nosa voz para que Cuba faga xestos e dea pasos adiante cara a unha democratización da illa.

Parabéns a un amigo

Imos ter que lle poñer de alcume " O home dos cargos", e é que Miguel Diéguez non para. Primeiro asesor na Consellería de Educación, logo Director Xeral no Concello de Ourense, máis tarde asesor na Consellería de Medio Ambiente e agora Vicexerente do Campus de Ourense na Universidade de Vigo.

Eu algo me cheiraba dende hai uns días, pero o sábado en Pontevedra e cuns chipiróns de por medio foi cando Miguel me confirmou a nova. Todos os meus parabéns para este gran amigo que tanto me ten aturado.