viernes, 27 de febrero de 2009

Ó mellor acto do PSOE ourensano en moitos anos


No tema de organizar actos do PSOE en Ourense xa teño algúns quilómetros enriba. Con esto non quero presumir de nada, é sólo para dicir que gracias á experiencia podo xulgar cando as cousas non saen ben e cando saen case perfectas.

Onte foi un deses días nos que case se rozou a perfección. Teño tres actos do PSOE grabados na miña retina. O primeiro deles cando vin a Felipe González no Pavillón dos Remedios alá polo ano 82 (aínda estaba eu en EXB), quedei marcado. O segundo, foi tamén con Felipe, en Expourense nunha cea-mitin cando dixo que deixaba a política, quedei desilusionado. O terceiro foi onte, había anos nos que non vivía un mitin con eses ambientazo e esa entrega da xente. Nin cando ten estado Zapatero houbo ese clima.


Eu case sempre sei de antemán cando nos mítines imos encher ou pinchar. Onte, por diversos motivos que non vou a explicar, pensei que iamos andar xustiños. O sitio é unha tragadeira de xente. Colócanse sillas e non se dá cuberto o chan con elas. E ademáis Expourense é un lugar moi insulso. Ademais de todo esto a montaxe era moi austera e non había absolutamente nada de merchandaising.

Pero onte errei. Cheo total a rebentar. Centos, centos e centos de socialistas de pe polos pasillos e esquinas. Incluso tiveron que abrir un espacio a maiores nunha segunda planta para poder colocar máis xente. Pero o que máis me sorprendeu foi o emocionada que estaban os asistentes. Houbéseme gustado saber cantas veces se cortaba a Paco Pachi ou de la Vega cos aplausos, porque case non os deixaban de falar.

Algúns periodistas comentábanme que ver a miña cara durante o acto era un poema. A ver se me pasan algunha foto e xa a colgarei no blog.

Máis de catro mil persoas aplaudindo. Paco dando o mellor discurso que lle escoitei nunca. Pachi coma sempre, un verdadeiro crack, nunca me cansarei de decilo. E como guinda, María Teresa Fdez de la Vega despertando esas emocións que os/as socialistas levamos dentro.

Tardamos media hora en dar chegado a saliña de autoridades, falamos outra media hora e cando imos sair á rúa.....sorpresa......trescentas persoas esperaban fóra para poder saudar á vicepresidenta do goberno.

Tardarei en esquecer este día


1 comentario:

MAIS CARGADA DE BOMBO dijo...

Pois para min foi o meu primeiro "gran mitin", nunca asistira a ningún deste calibre; así que non podo comparar, pero creo que estivo moi ben cuantitativamente (a primeira imaxe da mostra) e cualitativamente, en especial a Vicepresidenta.