lunes, 19 de noviembre de 2007

A pregunta do millón



Por que en España está perseguido e penalizado, e nos escandalizamos cando alguén publica na portada dunha revista satírica unha viñeta sobre os Príncipes, e sen embargo non perseguimos, nin penalizamos nin tan sequera nos escandalizamos cando os ultras, os fascistas, os golpistas e toda esa clase de xente celebra que España houbese estado baixo o réxime dun golpista de ultradereita?
Esa é a pregunta do millón.
Espero que a partir de agora sexa moito máis difícil poder ver concentrada a esta xente sen que a Xustiza actúe.
Porque imaxino que según algúns partidos políticos están sempre prestos, raudos e veloces a escandalizarse polas concentracións que realizan os afíns ós terroristas bascos, tamén estarán prestos, raudos e veloces a escandalizarse e denunciarán as concenmtracións de estes nostálxicos das piores épocas na nosa historia.

9 comentarios:

Anónimo dijo...

Eladio.

Invitado desde el blog del Ponte Louco acabo de llegar al tuyo. Te felicito por la variedad de temas que nos propones y te agradezco la invitación.

Sobre el tema que comentas quisiera resumir mi punto de vista: celebrar el régimen franquista (de manera nostálgica, claro) no tiene por qué ser castigado penalmente. Aunque nos desagrade. Otra cosa es hacer apología del racismo VIOLENTO, de la discrimninación racial o, en general, de cualquier acto violento. De hecho la apología del terrorismo (sea del signo -¿político?-que sea) está perseguida en España.

Otro tema es el de las ideas políticas, por repugnantes que nos resulten. ¿Te imaginas una jucio a los restos (si existen) del que fuera Parctido Comunista de las Tierras de España? Este partido, pintoresco en apariencia, surgió en 1984 cuando Ignacio Gallego, histórico del PCE, se dejó de medias tintas y decidió proclamar y articular un discurso prosoviético (prosoviético de Lenin, Stalin, ... Andropov, Chernenko, y aquí me detengo: le desagradaba Gorbachev) No creo que el régimen estalinista sea éticamente mejor que el franquista. Por poner sólo un ejemplo, personalidades del calado ético de A. Solzhenitsyn lo tienen muy claro (a favor de Franco y frente a Stalin). NO se trata, en cualquier caso, medir el grado o la calidad de las dictaduras. De lo que se trata aquí es de que las ideas fascistas, comunistas, se pueden expresar, aunque nos repugnen. Y tratar perseguir penalmente este tipo de pensamiento (en su amplia generalidad) es una tarea laberíntica. No lleva a ninguna parte.

Otro tema son los actos violentos concretos y la apología de los mismos. En estos casos (sucesos de Legazpi, reacciones de los ¿antisistema?, conferencias racistas proviolentas, apología explícita del terrorismo, ...) hay que actuar con la mayor contundencia.

Un abrazo y enhorabuena por tu blog - Comando Trives.

Fin de los Tiempos dijo...

En la línea del comando trives, he de decir que lo que es condenable no son las ideas políticas, sino el ampararse bajo ellas para utilizar la violencia.

¿Le parece condenable que se saque a la calle la bandera del águila y no la de la República?. No entraré a hablar sobre golpes de estado. Porque usted no reconocerá el del 34 como tal, por lo que nos quedaremos igual.

Hablemos de constitución. La Constitución rige que la única bandera que representa a España es la constitucional. Por lo que cualquier otra es anti constitucional o pre constitucional en caso de haberse utilizado en épocas anteriores. Por lo tanto, es tan anti constitucional la del águila como la que usa de cabecera de su Blog.

Me parecen condenables algunas cosas que se ven en las manifestaciones de ultraderecha. Como las banderas nazis, que representan todo lo contrario de lo que es la democracia y la libertad. Ahora haga usted lo mismo y reconozca que lo que se ve en las manifestaciones de extrema izquierdas es igual. La bandera de la hoz y el martillo no simboliza ninguna democracia, ni las anarquistas. Los gritos de muerte al estado o pim pam pum policía nacional son de todo menos demócratas.

Y las agresiones son injustificables, vengan de donde vengan. Sean políticas, religiosas o deportivas. No me parecen mejor las realizadas a policías en la manifestación de Barcelona que las realizadas por los nazis.

Si usted es demócrata, repita conmigo. Odio la extrema derecha. Odio la extrema izquierda. Odio la violencia.

Eladio Osorio Montenegro dijo...

Aclaracións para todos/as: O que eu condeno e creo que debe ser perseguido son aqueles actos que levan e incitan á violencia, xamais ningunha maneira de pensar.
Está claro que condeno todos os rexímenes totalitarios tanto de esquerdas como de dereitas. Toda aquela forma de gobernar que non estea baixo o paraugas da democracia non merece o meu respecto. Tamén condeno a extrema dereita e a extrema esquerda. Creo que teñen máis parecidos que diferencias.
Agora, eso sí, que ninguén me compare a enseña do aguilucho coa republicana.
A II Repúblico foi un momento democrático de España non que máis se avanzou en temas sociais e culturais, o réxime franquista foi froito dun golpe de estado no que se cercenaron os dereitos e as liberdades dos españois. Quen non sexa capaz de ver e comprender esto ten unha visión sesgada da historia e ten un problema de compensión moi grave. Non me extraña que haxa xente que non entenda que cataláns, bascos ou galegos somos diferentes ( e remarco, por si non o entenden, DIFERENTES, non superiores nin inferiores, DIFERENTES)

Así está Murcia dijo...

La Bandera republicana es inconstitucional, y creo que de eso no cabe ninguna duda; y la legitimidad democrática actual es de 1978, no de 1931, por eso no veo lógico que un cargo público lleve una Bandera que no es la oficial.

Eladio Osorio Montenegro dijo...

Un cargo público (sempre respectando o actuas marco xurídico) pode aspirar a que no seu país muden as leis e o tipo de goberno. Hai políticos que respectando agora mesmo o actual modelo constitucional loitan por cambiar a Constitución para abolir os foros basco e navarro, hai outros que aspirar a que se devolvan competencias das Autonomías ó Estado, hai outros que loitan pola autodeterminación. Bueno pois eu como teño prometido cada vez que accedín a un cargo público de gardar e facer gardar a constitución e lealdade ó Rei, loito porque España mude dun sistema de Monarquía Parlamentaria a unha República porque creo que é mellor e máis xusta, e non me pasa nada porque mentres non muda o tipo de Estado convivo e respecto ó actual. Creo que non é moi difícil de entender.

Anónimo dijo...

Yo acabo de caer ahora................

Anónimo dijo...

Eladio Osorio Montegegro. Cal é o déseño de estado que tí demandas. Si, república, que?

Anónimo dijo...

Para fin de los tiempos. Revolución e igual que golpe de estado?. No 1934 o Comité Revolucionario estaba encabezado polo Sr. Largo Caballero, creo que diputado nas Cortes (Congreso), elexido polo pobo, Francisco Franco por quén foi elexido (militar), golpe de estado.

P_R dijo...

coincido contigo, a veces el mundo sufre de miopía y no ve los reales fantasmas o monstruos que nos acechan. Me cuesta mucho entender que todavia España no entienda que Franco fue un dictador, un fascista y siga añorandoselo y diciendo sin ningun fundamento logico que ese tiempo pasado fue mejor. Deberían leer un poco a Ionesco y ver como la rinocerontitis está en su sangre. saludos y felicidades por tu pagina. paloma (una argentina con sangre orensana y compostelana en sus venas, amos, que una galega con todas las letras que por un accidente y error histórico llamado Franco nació en Buenos Aires)