100 anos de Salvador Allende

"La Historia es nuestra, y la hacen los pueblos. Estas son mis últimas palabras y tengo la certeza de que mi sacrificio no será en vano. Tengo la certeza de que, por lo menos, será una lección moral que castigará la felonía, la cobardía y la traición". Así remata o derradeiro discurso radiado de Salvador Allende antes de morrer.Con el despediuse de Chile, o país que presidiu entre 1970 e 1973. As súas palabras non tiñan amargura, senón decepción. Nese intre, unha bomba estourou no Pazo da Moeda, semidestruído polo fogo da aviación e os tanques.

Salvador Allende foi un presidente popular que incomodaba ós poderosos. Un home que abanderou unha xeración na que política e utopía ían da man, que soñou con que a fusión entre socialismo e democracia podían facerse realidade. Un home que gobernou baixo a premisa de respaldar ós desfavorecidos, pero que soubo estar por riba da súa condición de revolucionario. Tralo seu finamento representou ó Chile reprimido durante 17 anos de dictadura. Se con Pinochet se impuxo a amnesia e o olvido como dispositivo de supervivencia, hoxe a figura do presidente mártir merece unha nova revisión.

Allende, que cumpriría cen anos o vindeiro 26 de xuño, foi investido presidente de Chile o 24 de outubro de 1970. Antes licenciarase en mediciña, fundara o Partido Socialista de Valparaíso e foi ministro e senador.

Extracto do artigo publicado por Jesús Centeno en Público o 23 de xuño de 2008.