Unha aperta, compañeiro

Estes días atrás Pasqual Maragall sorprendianos a moitos anunciando a súa baixa de militancia no PSC, e por conseguinte no PSOE.

Hai tempo que o ex-President Maragall discrepa co posicionamento do noso partido sobre diversos temas, sobretodo coa nosa relación co nacionalismo e os/as nacionalistas.

Teño que dicir que nestes temas non coincido moito coa postura expresada polo compañeiro Pasqual Maragall, pero tan respetable é a súa opinión como a miña.

Para min é unha mágoa perder no PSOE a unha persoa que tanto ten aportado ó socialismo en España, pero é a súa decisión e polo tanto respectoa.

Aínda me sorprendeu máis a súa rolda de prensa que deu ó día seguinte e na que anunciou que lle diagnosticaran que padecía alzheimer. Sorprendeume, non porque llo diagnosticaran a el, senón pola entereza con que o fixo público e a dignidade con que se ve que afronta unha enfermidade tan temida.

Quero, compañeiro Maragall, enviarche unha aperta dobre. Primeiro porque che vaia ben na túa andaina fóra do PSC, e logo porque sexas capaz de vencer a ese monstruo que é o Alzheimer.

Unha aperta.